________________
લીલી પાંખોનું પતંગિયું ‘તું આજે પટોળામાં સુંદર લાગે છે, કવિતા સરખી.” સમારંભ કેવો થયો ?'
પરિતોષ પહેલાં સ્વાતિ ઊછળી પડી અને પપ્પાને કેવું કેટલું માન મળ્યું, મુખ્ય અતિથિ કોણ કેવું બોલ્યા, પપ્પાનું પ્રવચન તો અદ્ભુત ! અદ્ભુત !
સરસ, રીયાને હવે તાવ નથી.' સ્વાતિ વહાલથી માને વળગી પડી.
તું છે ને ! પછી મને શી ચિંતા ! આજે આ પટોળું – મેં તો જોયું નથી, અરે હા ! આજ માટે ખાસ ખરીદેલું કેમ! જોજે મલ્હારની વહુને નહીં આપી દેતી. મારું છે. ઊંચકી જઈશ. આજકાલ ટ્રેડિશનલ સાડી શોધી જડતી નથી.'
વાતોનો રંગ જામી રહ્યો હતો. એવૉર્ડ માટેનાં નામની ચર્ચાથી ગરમાટો આવી ગયો હતો. ક્યો સર્જક કોના વળમાં છે, કોને આપવાથી બીજા કોને કોને ખરાબ લાગશે કે ખુશ થશે, કોની શું ઉંમર, કોને અત્યારસુધીમાં શું શું મળ્યું કે ન મળ્યું – ચર્ચાના દોરને વળ ચડતો ગયો. સ્વાતિ અને કુણાલે પણ ચર્ચામાં ઝુકાવ્યું હતું. - નીલા કોલ્ડ ડ્રિક્સનો ગ્લાસ પકડી સૌ સાથે બેસી રહી. થોડી વારે ઊઠી ગઈ. રસોડામાં જઈ મકાઈનાં ગરમ વડાં તૈયાર કરાવ્યાં. મસાલેદાર કાજુ, વેફર્સની પ્લેટ્સ બહાર મોકલી. એ જાણતી હતી, હવે સમય લાગવાનો હતો. અને એની ગેરહાજરી વરતાશે પણ નહીં. બાળકોના બેડરૂમમાં ડોકિયું કર્યું. ટી.વી. બંધ કર્યું. બાળકો અને આયા ઊંઘી ગયાં હતાં. કોઈએ રવીન્દ્રગીત લલકાર્યું હતું, એણે બાળકોનો રૂમ બંધ કર્યો. - નિલા આઉટહાઉસમાં આવી. જમીને પછી સ્વાતિ-કુણાલ અહીં આવશે. એણે નાનો બેડરૂમ ઠીક કર્યો. ચાદર બદલી. બાથરૂમમાં ટુવાલ મૂક્યા. સ્વાતિને ગમતા બ્રાન્ડના સાબુ અને ટૂથપેસ્ટ કબાટમાંથી કાઢીને મૂક્યાં. સ્વાતિ અને હવે કુણાલ પણ એના પતિની જેમ ચોક્કસપણાનાં આગ્રહી હતાં. આનું એમ જ, તેનું તેમ જ. સાઇડટેબલ પર આડાંઅવળાં પડેલાં પુસ્તકો ગોઠવ્યાં, પેપર નિંષ્કિન્સ મૂક્યાં. એર ફ્રેશનર થોડું એ કરી દીધું અને છેલ્લી નજર કરી.
બધાં જ કામ પૂરાં થયાં હતાં. હવે રહી હતી માત્ર પ્રતીક્ષા, કશુંક બનવાની. બારી પાસે, પાછળ કમ્પાઉન્ડમાં એણે વાવ્યું હતું તુલસીનું વન અને રાતરાણીની વેલ મહેકતી હતી. એ બારી પાસે જઈ ઊભી રહી. એકલતા સાથે સુગંધને પણ એણે શ્વાસમાં ભરી.
અહીં નાનાં ટેબલ-ખુરશી ગોઠવ્યાં હતાં. પુસ્તકો, સી.ડી. પ્લેયર અને એક નાની સરસ્વતીની ' સુંદર મૂર્તિ હતી. વિશાળ ઘરનો આ નાનો ખૂણો એનો હતો અને એમાં રહેલો સમય પણ. સુવાંગ એનો, પરિતોષનો ઘણોખરો સમય એના સ્ટડીરૂમમાં, સાહિત્યના અડ્ડાઓમાં ને સમારંભમાં વીતતો.