________________
26
અનિલા દલાલ
દયામયીને તેના મોંએ જે આવ્યું તે બધી ગાળો દેવા લાગી. બોલી, “એ દેવી ક્યાંથી ? એ તો ડાકણ. દેવી ક્યારેય છોકરાને ખાઈ જાય ?”
કાલીકિંકર છલછલ નયને દયા તરફ જોઈને બોલ્યા, “મા, ખોકાને પાછો લાવી દે. હજુ તો દેહનો નાશ થયો નથી. પાછો લાવી દે, મા, પાછો લાવી દે.” દયામયી ઝરઝર આંસુઓ સારવા લાગી. મનોમન યમરાજને સંબોધીને આજ્ઞા કરી : “હમણાં જ ખોકાનો આત્મા ખોકાના શરીરમાં પાછો લાવી દેવો પડે.”
તેથી જ્યારે કંઈ થયું નહીં ત્યારે તેણે વિનંતી કરી; આદ્યશક્તિની વિનંતીથી પણ યમરાજ ખોકાનો પ્રાણ પાછો લાવ્યા નહીં.
તે વખતે પોતાના દેવત્વમાં દયાને અશ્રદ્ધા ઊપજી. આજે તેની પૂજા વગેરે બંધ રહ્યાં હોઈ આખો દિવસ કોઈ તેની પાસે આવ્યું નહીં. એકાકિની બેઠી બેઠી દયાએ આખો દિવસ વિચારો કર્યા. સંધ્યા થઈ. આરતીનો સમય થયો. જેમતેમ કરીને આરતી થઈ.
***
બીજે દિવસે કાલીકિંકરે ઊઠીને પૂજાના ઓરડામાં જઈને જોયું સર્વનાશ ! પહેરેલાં વસ્ત્રને દોરડા જેવું વાળીને, લાકડાની વળી પર લટકાવી દેવીએ આત્મહત્યા કરી છે !
