Atmavallabh

SR No.: 012062
Original Sutra Author: N/A
Author: Jagatchandravijay, Nityanandvijay
Publisher: Atmavallabh Sanskruti Mandir
Publication Year: 1989
Total Pages: 300
Language: Hindi, English, Gujarati
Classification: Smruti_Granth & Articles
File Size: 55 MB

Page 220

69
અને પુણ્ય કાર્ય ઝડપથી કરવા પ્રેરે. પશ્વાદ્ભૂમાં સમતા હોય તે કરુણો, દુ:ખીનાં દુ:ખ ઓછાં કરવાથી કમની નિર્જરા થાય શકાય છે. બાહ્ય સંજોગો પરિવર્તનશીલ છે. તેના પર કદાચ તો જ પુણ્ય કાર્ય સાર્થક થાય, કહ્યું છે:
છે; આપણી વૃત્તિ નિર્મળ થાય છે. ભગવાન મહાવીરે સંગમદેવ આપણો કાબૂ ન હોય, પરંતુ સમતાને કારણે આંતરવૃત્તિ પર, ‘સમતા વિણ જે આચરે પ્રાણી પુણ્યના કામ, પ્રત્યે અપાર કરુણા બતાવી, સમતાના ઉતકૃષ્ટ ભાવ વિના તે સં- કાબૂ મેળવી શકાય છે. પરિક્ષામે નિષ્કપટતા અને નિષ્ક પાયતા
છાર ઉપર જિમ લીંપણું જવું ઝાંખર ચિત્રામ’ ભવે નહિ, હુંફ, હમદદ, લાગણી, સમભાવ ઇત્યાદિ દુ:ખી પ્રાપ્ત થાય છે. અધ્યાત્મયોગી આનંદધનજી કહે છે: ધર્મપાલન માટે જૈન ધર્મે જે છ આવશ્યક ક્રિયાઓ કહી માણસને ખરે ટાંકણે અમૃતછાંટણા સમાન બની જાય છે. ‘ચિત્ત પ્રસન્ન રે પૂજન કૂળ કહ્યું, પૂજા અખંડિત એહ.” છે તેમાંની એક ક્રિયા તે ‘સામાયિક’ છે. સામાયિક મધ્યસ્થ એટલે કરુણાપૂર્ણ ઉપેક્ષા. પર ફોલો પેHU ૩પેક્ષT / સમતાથી જન્મતી ચિત્તની પ્રસન્નતા એ જ સાચી ભકિત છે. સમુતાપ્રાપ્તિનો ઉત્તમ ઉપાય છે. સામાયિકનો સૂક્ષ્મ અર્થ છે અધમમાર્ગ ભૂલેલો, દોષિત પ્રત્યે ઉપેક્ષા સેવવી. માધ્યસ્થ | સમતાથી માનસિક સમતુલાની સાથે શારીરિક સમતુલા પણ સમતાભાવ ધારણ કરવો. સામાયિક એટલે ગુરુની આજ્ઞા લઈ એટલે ક્રોધ અને કતાનો ભાવ સેવ્યા વિના અલિપ્ત રહેવું મેળવી શકાય. રોગને સહને કરવાની તાકાતે આવે. સમતાનો બે ઘડી એક આસને બેસી સર્વ પાપજનક પ્રવૃત્તિ છોડી દેવી આ ઉદાસીનતા કે ઉપેક્ષા જડ નહિ પરંતુ કરુણાપૂર્ણ હોવી અભાવ હોય તો જીવનવ્યવહારમાં કેટલીક વાર માનસિક (સાઉ07 નો પદત્ત Gifમ) અને પોતાના નિધ કૃત્યો માટે જોઇએ. કરુણાનો ભાવ ન હોય તો આપણામાં જડતા કે રુક્ષતા તનાવ પેદા થાય છે. જાતજાતના ભય અકળાવે છે; જાતજાતની પશ્ચાત્તાપ કરવો. (જોfમ, રેહામ, ગUT વોસિરામિ), બે આધી જવાનો સંભવ રહે. ઉપાધ્યાય યશોવિજયજી સજઝાયમાં શંકા-કુશંકા સેવાય છે. કેટલીક ચિંતા ઉન્માદ સુધી પહોંચાડે છે. ઘડી માટે પ્રયત્નપૂર્વક જાગ્રત રહીને સમતાભાવ ધારણ કરવો. કહે છે:
મોટા ભાગની બિમારી માનસિક તનાવના કારણે હોય છે. વારંવાર સામાયિક કરવાથી સમતા ધારણ કરવાની ટેવ પડે છે.
‘રાગ ધરીજે જીહાં ગુણ લહીએ,
સમતા હોય તો તનાવ પર કાબૂ મેળવી શકાય છે. શાસ્ત્રકારોએ સામાયિકનો નિષ્કર્ષ એક શ્લોકમાં યથાર્થ રીતે
નિર્ગુણ ઉપર સમચિત્ત રહીએ”
સમતા મોક્ષનું સાધન છે. સમતા દ્વરા વૈરાગ્ય પ્રાપ્ત થાય દશવ્યિો છે:
આ ચારે ભાવનાથી વિશ્વમૈત્રી સધાય છે. આ ચારે ભાવના છે. વૈરાગ્યપ્રાપ્તિ માટે જે સાધના કરીને તેમાં પ્રથમ પગથિયું समता सर्वभूतेषु. संयमः शुभ भावना । ધર્મધ્યાનની ભાવના છે. તેનાથી આત્ત-રૌદ્ર ધ્યાનથી મુકત એટલે કે તળેટી સંમતા છે, અને ચરમ શિખર પર સમતા છે. जातरौद्र परित्याग, तद्धि सामायिक व्रतम् ।। | થવાય છે. અને સમતાયુકત ધર્મધ્યાન પ્રગટે છે. અનુકંપા, પ્રેમ, સાધનાનો પ્રારંભ પ્રેમ, કરુણા, અહિંસા ઉદારતા વગેરેથી થાય પ્રાણી નાત્ર પ્રત્યે પ્રેમ અને સમતાપૂર્ણ જીવનવ્યવહાર, ઉદારતા અને દાનના બીજ પ્રગટે છે અને પોષાય છે. ચિત્તવૃત્તિ છે. ક્રમશ: સાધના તીવ્ર બનતાં સાધ કે વીતરાગતા સુધી પહોચે પાંચેઇન્દ્રિયો ઉપર સંયમ, મૈત્રી, પ્રમોદ, કરુણા અને સ્થિર થાય છે. જેમ વૃત્તિ શુદ્ધ અને સ્થિર થાય તેમ છે મધ્યર્થ -એ શુભ ભાવનાઓ સેવવી અને આરૌદ્ર ધ્યાનનો અનિર્વચનીય આનંદ અનુભવાય છે.
શાસ્ત્રકારોએ, જ્ઞાનીઓએ સમતાનું ઘણું ગૌરવ કર્યું છે. ત્યાગ કરવો. આ વ્રતને સામાયિક વ્રત કહી શકાય.
સમતા અને ધ્યાન પરસ્પરપૂરક છે સમતા વિના, ચિત્તની जानन्ति कामान्निखिलीः ससंज्ञा, પરકલ્યાણની ચિંતા એટલે મૈત્રી. જ્ઞાનીઓ એને સ્થિરતા વિના, ધ્યાનું થતું નથી, ધ્યાનથી સમતા નિશ્ચલ થાય. अर्थ नराः केऽपि च केऽपि च धर्मम् । આધ્યાત્મિક પ્રવૃતિ કહે છે. મૈત્રીનું એક અંગ છે પ્રેમ અને બીજું
जनं च केचिद् गुरुदेवशुद्धम् । છે ક્ષમા. સમતાભાવ હોય તો જ પ્રેમ અને ક્ષમા ટકે. કોઇનાં न साम्ये विना ध्यानम्, न ध्यानेन विना च यत् ।
केचित् शिवम् केऽपि च केऽपि साम्यम् ।। વિચારો, ક્ષતિઓ, દોષો, અપરાધો તરફ સમતાભાવ હોય તો જ જેમ જેમ ધ્યાનની ક્ષમતા વધતી જાય તેમ તેમ મનમાં સર્વસત્તાવાળા પ્રાણીઓ કામને જાણો છે. તેમાંથી કેટલાક ચિત્તની શાંતિ જળવાય. કહેવાયું છે,
વિશેષ પ્રકારનું ચૈતન્ય જાગ્રત થાય છે. ચૈતન્ય એ સમત્વની અર્થને (ધનને જાણે છે. તેમાંથી કેટલાંક ધર્મને જાણે છે. ‘અપરાધીસું પણ ચિત્ત થકી, નવિ ચિંતવીએ પ્રતિ કુળ.” પ્રજ્ઞા છે.
તેમાંથી થોડાક દેવગુરયુકત ધર્મને જાણે છે. તેમાંથી થોડાંક પર સુવું તુષ્ટિ સરિતા | પારકાના સદ્ગુણોને, સુખને જોઇને | સમતા એ જ્ઞાન છે. અથવા તો એમ કહી શકાય કે જ્ઞાનનો મોક્ષને અને તેમાંથી થોડાક સમતાને જાણે છે. આનંદ પામવો તે પ્રમોદ, સંતો, મુનિઓ, જ્ઞાનવાન, ગુણવાન, સોર સમતા છે. ધર્મની સાધનાનો પ્રથમ ઉદેશ સાચી દષ્ટિ અને (સમતા-'અધ્યાત્મ કલ્પતરુ') ચારિત્ર્યશીલ વ્યકિતઓને જોઇને આનંદ અનુભવવો જોઈએ. સાચું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું એ છે. જેમ જેમ રાગદ્વેષથી પર થઈએ | સમતાનું મૂલ્ય આટલું મોટું છે. જીવનવ્યવહારમાં દરેક ક્ષેત્રે ગુણનો પક્ષપાત કરવો જોઇએ. આમ કરવાથી આપણામાં જે તેમ તેમ આત્મા પરથી મોહ અને અજ્ઞાનનું આવરણ હતું જાય સમતાભાવ જેટલો વધારે તેટલી સુખશાંતિ વધારે. સમત્વની ગુણો અંશત: હોય તેનો વિકાસ થાય છે. વિરોધીઓના ગુણોની જેમના જીવનમાં સમતા આવે તેવી વ્યકિતઓને સામ્યયોગી
t/ જેમના જીવનમાં સમતા આવે તેવી વ્યકિતઓને સામ્યયોગી સામૂહિક સાધના કરવામાં આવે તો સંધર્ષરહિત, શોષણરહિત પણ પ્રશંસા કરવાથી તેમને મિત્ર બનાવી શકાય. પ્રમોદભાવ અથવા તો જીરતા સમર્શન: કહેવામાં આવે છે. સહિષ્ણુસમાજ નિર્માણ થાય. સમતા જયારે દઢ બને, સહજ બને સમભાવને પુષ્ટ કરે છે. શરીર અને ચિત્ત બંનેને પ્રસન્ન, સ્વસ્થ વીતરાગપણાની સાધનાનો આધાર સમતા છે.
ત્યારે શ્વાસે શ્વાસે વિશ્વકલ્યાણની ભાવનાનો સ્ત્રોત વહેવા રાખવામાં પ્રમોદભાવ સહાયભૂત બને છે.
| સમતાના અનેક લાભ છે. સમતાથી ઉત્તમ ગુણોની રક્ષા માંડે, સમતા એ અમૂલ્ય સંપત્તિ છે. આનંદરૂપી અમૃત તેમાંથી કરુણાને :વિનાfશની કહેવામાં આવે છે. એટલે કે થાય છે. ચિત્તની શાંતિ પ્રગટે છે, ગમે તેવા વિપરીત સંજોગોમાં પ્રાપ્ત થાય છે. તેથી જ જ્ઞાનીઓ કહે છે ‘સમતા એ પરમેશ્વર દુ:ખી જીવોના શારીરિક તેમજ માનસિક દુ:ખ દૂર કરવાનો ભાવ વિચલિત થયા વિના સાચા અને સારા ત્વરિત નિર્ણયો લઈ છે. '
Foo Private Senate only