Jayantsensuri Abhinandan Granth

SR No.: 012046
Original Sutra Author: N/A
Author: Surendra Lodha
Publisher: Jayantsensuri Abhinandan Granth Prakashan Samiti
Publication Year: 1991
Total Pages: 344
Language: Hindi, English
Classification: Smruti_Granth & Articles
File Size: 88 MB

Page 269

ઈ. સ. ની પ્રથમ શતાબ્દીમાં આચાર્ય શ્રી ઉમાસ્વાતીજીએ શ્રી દશવિલા છે. જર્મનીના પ્રખ્યાત તત્ત્વવેત્તા હેગલનું કથન છે કે, તત્ત્વાધિગમ સૂત્ર અને શ્રી તત્ત્વાર્થ ભાષ્યમાં અનેકાન્તવાદની પરસ્પર વિરોધી ધર્મોનું હોવાપણું જ સંસારનું મૂળ છે. કોઈ વસ્તુનું વિસ્તૃત ચર્ચા કરી છે. ઈ. સ. ની ચોથી શતાબ્દીમાં શ્રી સિદ્ધસેન યોગ્ય રીતે વર્ણન કરવા માટે એ વસ્તુ સંબંધી સંપૂર્ણ સત્ય દિવાકરસૂરિજી અને શ્રી સંમતભદ્રજીએ સ્યાદ્વાદ પર વધુ પ્રકાશ કહેવાની સાથે એ વસ્તુના વિરૂદ્ધ ધર્મોનો સમન્વય કેવી રીતે થઈ પાડ્યો છે. ઈ. સ. ની પાંચમી શતાબ્દીમાં શ્રી મલવાદીજી અને શ્રી શકે છે. એનું નિરૂપણ કરવું જોઈએ. (થીલ્લી, હિસ્ટરી ઓર જિનભદ્ર ગણિ ક્ષમાશ્રમણજી નામના શ્વેતામ્બર જૈનાચાર્યોએ આ ફિલોસોફી પૃ-૪૬૭) ન્યૂ આઈડિયાલિઝમના સમર્થક બ્રેડલેના મત. વિષય પર અનેક ગ્રંથો લખેલા છે. ત્યાર બાદ ઈ. સ. ની આઠમી પ્રમાણે દરેક વસ્તુ આવશ્યક અને અનાવશ્યક એમ બંને બીજી - નવમી શતાબ્દીમાં શ્રી અકલંકજી અને આચાર્ય શ્રી હરિભદ્રસૂરિજીનાં વસ્તુઓ સાથે તુલના કરીને સિદ્ધ થઈ શકે છે. સંસારનો કોઈ નામો આ પ્રકારના સાહત્યિમાં વિખ્યાત છે. ઈ. સ. ની નવમી પદાર્થ નકામો અથવા નિરર્થક છે એમ ન કહી શકાય. તેથી દરેક શતાબ્દીમાં શ્રી વિદ્યાનંદજી અને શ્રી માણિક્યનંદિજી નામના વિખ્યાત તુચ્છમાં તુચ્છ વિચારમાં અને નાનામાં નાની બાબતમાં સત્યતા. દિગંબર આચાર્યો થયા. તેમણે સાદ્વાદની પ્રરૂપણા કરતાં ગ્રંથો રહેલી છે. (એપીયરન્સ એન્ડ રીયાલીટી પૃ - ૪૮૭) આધુનિક લખ્યા છે. ઈ. સ. ની દસમી અગિયારમી સદીમાં શ્રી પ્રભાચંદ્રજી દાર્શનિક જોએચિત્રનું કથન છે કે કોઈ પણ વિચાર પોતે જ બીજા. અને શ્રી અભયદેવસૂરિજી નામના તાર્કિકો થયા. તેમની પછી ઈ. વિચારથી સર્વથા અળગો પડી જઈને માત્ર પોતાની જ દ્રષ્ટિથી સત્ય સ. ની બારમી સદીમાં શ્રી વાદિદેવસૂરિજી અને કલિકાલ સર્વજ્ઞ શ્રી કહી શકાય નહિ. (નેચર ઓફ ટુથ એ - ૩, પૃ-૯૨-૩) માનસ હેમચંદ્રાચાર્યના નામો ઉલ્લેખનીય છે શ્રી વાદિદેવસૂરિજીએ ‘પ્રમાણ શાસ્ત્રી પ્રો- વિલિયમ્સ જેમ્સ લખ્યું છે કે, આપણાં અનેક વિશ્વો છે. નય તત્ત્વાલો કાલંકાર' ‘સ્યાદ્વાદ રત્નાકર' વગેરે ગ્રંથો રચ્યા છે. શ્રી. સાધારણ મનષ્ય આ બધાં વિશ્વોને એકબીજાથી છૂટાં અને સ્વતંત્ર હેમચંદ્રાચાર્યે અન્યયોગ વ્યવચ્છેદિકા, અયોગ વ્યવચ્છેદિકા, રૂપે જાણે છે. પૂર્ણ તત્ત્વજ્ઞાની તે જ છે કે જે પૂરા વિશ્વો ને એક પ્રમાણમીમાંસા વગેરે ગ્રંથો રચીને સ્યાદ્વાદનું પ્રતિપાદન કર્યું છે. બીજા સાથે સંકળાયેલા અને સંબંધિત જાણે છે. ( ધ પ્રિન્સીપલ્સ ઉપાધ્યાયશ્રી યશોવિજયજી અસાધારણ પ્રતિભાશાળી વિદ્વાન હતા. ઓફ સાયકોલોજી વોલ્યુમ - ૧ એ ૨૦ પૃ - ૨૯૧) તેઓ ઈ. સ. ની સત્તરમી અઢારમી શતાબ્દીમાં થયા. તેમણે યોગ,
જૈન દર્શનમાં દર્શન સમન્વય સાહિત્ય, પ્રાચીન ન્યાય વગેરે વિષયોનું પાંડિત્ય પ્રાપ્ત કર્યું હતું. તેમણે શાસ્ત્રવાત સમુચ્ચયની સ્યાદ્વાદ કલ્પલતા ટીક, નયોપદેશ,
આચાર્ય શ્રી સિદ્ધસેન દિવાકરસૂરિજી એ લખ્યું છે કે, નય રહસ્ય, નય પ્રદીપ, ન્યાય ખંડખાદ્ય, ન્યાયાલોક, અષ્ટસહસ્ત્રી उद धाविव सर्व सिन्धव : ટીકા આદિ અનેક ગ્રંથોની રચના કરેલી છે. પંડિત વિમલદાસ ન સમુવીurf તમય સર્વદ્રષ્ટય : | તેમના સમકાલીન દિગંબર વિદ્વાન હતા. તેમણે સપ્તભંગી તરંગિણી
न च तासु भवानुदीक्ष्यते । નામનો ગ્રંથ રચ્યો છે. છેલ્લે છેલ્લે ઉપાધ્યાયજી શ્રી યશોવિજયશ્રીએ
આ વિમવેત્તાનું સરિવિવોfથ : ||9 દા રચેલા ઘણા ખરા નયના ગ્રંથો પર શ્રી સિદ્ધસેનદિવાકર સૂરિજીએ. રચેલા ન્યાય ગ્રંથો પર સાહિત્ય સમ્રાટ વ્યાકરણ વાચસ્પતિ આચાર્યશ્રી
| હે ભગવાન, આપનામાં સંસારના સમગ્ર દશનો આવીને સમાય છે. વિજયલાવણ્યસૂરીશ્વરજી મ.શ્રીએ લાખો શ્લોક પ્રમાણ ટીકાઓ રચી
એટલે કે સમગ્ર દર્શનો આપના દર્શનમાં સમાવિષ્ટ છે, પરંતુ જેમ સમુદ્રમાં મળનારી જુદી જુદી નદીઓમાં સમુદ્રનું દર્શન થઈ શકતું
નથી, તેમ વિભિન્ન દર્શનોમાં આપ દેખાતા નથી. અન્ય દર્શનનો સાદ્વાદ
શ્રી સિદ્ધસેન દિવાકરસૂરિજી સન્મતિતર્કની ૬૯ મી ગાથામાં સ્યાદ્વાદને મળતી પદ્ધતિ જૈન સિવાય અન્ય દર્શનોમાં પણ ' કહે છે. જોવામાં આવે છે. ઋગ્વદમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે “ એ સમયે
भदं मिच्छादसंणसमूहमइिअस्स अभयसारस्स સતું પણ ન હતું અને અસતુ પણ ન હતું. " (ઋગ્વદ ૧૦ - ૧૨૯ - ૧) ઈશાવાસ્ય કઠ, પ્રશ્ન, શ્વેતાશ્વતર વગેરે પ્રાચીન ઉપનિષદોમાં નિવાસ મJવો સવાલુહાણ THસ || પણ તે હલે છે અને હલતું પણ નથી, તે અણુથી નાનું છે અને આ ગાથામાં જિન વચનને મિથ્યાદર્શનોના સમુહરૂપ જણાવવામાં મહાનું થી મહાનું છે, તે સતુ પણ છે અને અસતું પણ છે. વગેરે આવ્યું છે. મિથ્યાદર્શનોનો સમૂહ છતાં જૈન દર્શન સમ્યગદર્શન કેવી. કથનોમાં બહાનું વર્ણન પરસ્પર વિરોધી ગુણોની અપેક્ષાએ જોવા રીતે ? જાદા જાદા મતો જ્યારે પોતાનું મંતવ્ય વ્યક્ત કરે છે ત્યારે મળે છે. વેદાન્તનો અનિર્વચનીય વાદ, કુમારિનો સાપેક્ષવાદ,
તેમની દ્રષ્ટિ એક માત્ર પોતાના મંતવ્ય પ્રતિ જ હોય છે. તે બૌદ્ધધર્મનો મધ્યમ માર્ગ સ્યાદ્વાદને અનુસરતી. શૈલી દર્શાવનારા
અન્યમતોનો વિરોધ કરે છે. એ રીતે પોતાના મતને નિરપેક્ષ સત્ય છે. ગ્રીક દર્શનમાં પણ એમ્પીડાક્લીઝ, એટોમસ્ટ્રેિસ અને
માને છે. અન્ય મતો પ્રત્યે તે નિરપેક્ષ હોવાથી જ મિથ્યા કરે છે. અનૈકસાગોરસ નામના દાર્શનિકોએ ઈલિએટિસના નિત્યવાદ અને
જૈન દર્શનમાં બધા મતો યથાસ્થાને ગોઠવાય છે. તેથી તે સાપેક્ષ. હરક્લિટસના ક્ષણિકવાદનો સમન્વય કરીને. પદાર્થોમાં નિત્યદશામાં દેશનું બને છે અને તેથી સમ્યગદર્શન બને છે. ભિન્ન ભિન્ન નયોની પણ આપેક્ષિક રીતે પરિવર્તન હોય છે, તેવા સ્વીકાર કર્યો છે. અપેક્ષાએ જૈનદર્શન રૂપી મહાસાગરમાં અન્યા દર્શન રૂપી નદીઓ પશ્ચિમના આધુનિક દાર્શનિકોએ પણ સ્યાદવાદની પદ્ધતિએ વિચારો ભળી જાય છે. એથી સાદ દર્શનના ઉદાર પેટાળમાં સર્વનો
કોએ ઈલિએટિસનોમસિ અને માને છે
| તારા સિવાય તમારા
૬૧
माया ममता ना तजे, रखता चित्त कषाय । जयन्तसेन आत्म वही, जन्म जन्म दुःख पाय ॥