________________
૧૫૬
શ્રી મહાવીર જૈન વિદ્યાલય સુવર્ણ મહોત્સવબાર વરસ તેનઈ દુખ દીધઉબગસ કરે જે ગુનહઉ કીધઉ, હાં મનિટ હું અજાણ થકે અહંકારી, મંઈ કરતે કાંઈ વાત ન વિચારી. હાં મનિ. ૨ તે સમ અવર નહી કેઈ નારી, મઈ સગલી હી એક વિચારી; હાં મનિટ તેહાં તેડી કુંવર ખેલે લીધઉ, સગલે કારિજ મારો સીધઉં. હાં મનિ૩ મન ઊલસીલ મહારાજાને, લેકાંમાંહિ વધીઉ વાને; હાં મનિટ સતીય તણુઉ સગલઉ જસ વ્યઉં, રાજા મહલમઈ દીધઉ યઉ હાં મનિટ પટરાણું થાપી રાણમઈ, સતીસિરદાર તેઝનઈ જાણી ગઈ; હાં મનિ. ધન માતા તાહરી જિણ જાઈ, ધન્ય પિતા જિણ કુલ તું આઈ. હાં મનિટ ૫ તાહરઉ નામ ખરે જિણ દીધઉ, તાહરી વેલા અમૃત પીધઉહાં મનિટ રાજા રંજ્યઉ પાસ ન છેડઈ, ઉડઈ સીસ જિહાં પગ મંડઈ. હાં મનિટ પ્રેમમગન રાજા સુખ માણે, હિવ સંસાર સફલ કરિ જાણે; હાં મનિટ ઈમ કરતાં દિન કેતા ગમીયા, રાત દિવસ રલીયામઈ રમીયા. હાં મનિટ અનુકમિ સદગુરુ કેઈક આયા, ભવિક લેક તણુઈ મનિ ભાયા; હાં મનિટ સૂમતિ ગુપતિ નઈ પંચાચારઈ, બયાલીસ દેષ ટાલઈ આહારે. હાં મનિટ સમવસર્યા વનમઈ સાપૂજન, ઈક ચિત્ત ધ્યાન રહે જેહને મન; હાં મનિટ તૃણુઈ બરાબર જે માને ધન, સેવઈ એકાએક સદા મન. હાં મનિ૯ એહવા સાધતણી બલિહારી, અમમ અકંચણ નિરહંકારી; હાં મનિટ એહવા સગર આયા જાણી, વાંદણ ચાલ્યા ભવિયણ પ્રાણી. હાં મનિટ ૧૦
(દહા]
માનવતી નઈ માનતુંગ, વાંદી મુનિનઈ પાસ; બઈઠા ધરમ સૂણી કથા, પૂછઈ પ્રસન ઉલાસ. ૧ વાંકઉ બે એહનઉ, તે નીવઉ પ્રમાણ; સમુ કહે બીજા મનુષ્ય, તે પિણ હૂવઇ અપ્રમાણ. ૨ અણહિ જ જંબૂદીપમઈ, ખેત્રઈ ભરત મઝાર; નગર કેસંબી વાણીઉ, તેહના બે સૂત સાર. ૩ જિનપાલક જિનદત્ત બિહને, કરઈ વિણજ વ્યાપાર; ગુરુમુખિ જિનદત્ત સાંભલી, મૃષા તણુઉ સુવિચાર. ૪ સુંસલીયઉ જિનપાલકે, પાલઈ નિરતીચાર; જિગુદત રીસ કરઉ ખિરઉ, કહે સાચો જિણવાર. ૫ મનસું માયા કેલવઈ, જિનપાલક મઈદેવ; તિણથી બંધ ત્રિયા તણુઉ, બાંધઉ કરમહ પોષ. ૬ મરેનઈ માનવતી થઈ, માનતુંગ જિનદત્ત સાચ થકી તેહને કહાઉ, સઉ સારાહઈ સત્ત. ૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
