________________
સમજાવનાર ધર્મોપદેશ આપવા લાગ્યા કે, આ જીવલેકમાં પવનથી કપાયમાન પદ્ધિની કમલના પત્ર પર લાગેલ જળ-બિન્દુ સમાન અસ્થિર પ્રિયસ્વજનના માઅમે અતિ દુ:ખ કરનાર હોય છે. ઈન્દ્ર મહારાજ રેવાંગનાઓ વડે કરાતા નૃત્ય અને નાટકને જોતા હોય, તે વખતે વિજળી પડવાની જેમ અણધાર્યું ઈન્દ્રાણુનું મરણ થાય છે, તેના વગર શેકગ્નિના ઉગ્ર તાપથી સંતપ્ત થયેલ તે ઇન્દ્ર અંધકારમાં નૃત્યની જેમ દેવેલેકને સાવ શૂન્ય માનવા લાગ્યો. પ્રિય પુત્ર વગેરેના ભયંકર વિયેગના દુઃખથી સંતપ્ત થએલા ચિત્તવાળા ચક્રવર્તીને સમગ્ર ભેગ સુખથી ચુકત હોવા છતાં સુખ હેતું નથી. તો પછી બીજા સામાન્ય મનુષ્ય માટે તો શું કહેવું ? હે નરેન્દ્ર! પોતાના ઉદરની કંદરા પૂર્ણ કરવામાં પણ જેઓનું મન નિર નર દુ:ખ અનુભવે છે, તેમની તો વાત જ ક્યાં રહી? માટે એકાંત નિરુપમ નિરાબાદ એવું સિદ્ધિનું સુખ તે જ વાસ્તવિક શાશ્વતુ સુખ છે, હે રાજન ! તે સુખ પણ નિર્મળ ચારિત્ર આદરવાથી પ્રાપ્ત થાય છે. આ સાંભળી ભવથી ભય પામેલ પર મેલ સુખની અહિલાષાવાળા રાજાએ પુત્ર, પત્ની અને લક્ષ્મણ સહિત દીક્ષા અંગીકાર કરી
જિનેશ્વર ભગવતે હિતોપદેશ આપતાં જણાવ્યું કે, ખરેખર તુ ધન્ય છે કે જેણે આવા પ્રકારની દીક્ષા પ્રાપ્ત કરી, તે હવે હમેશાં ચારિત્રમાં પ્રમાદ ન ક. આ પ્રકારે શિખામણ અપાયેલા એવા તેમને જિનેશ્વરે ગ્રહણ અને આસેવન શિક્ષા માટે સ્થવિરોને તથા સાધ્વીઓને તેમના પ્રવતિની સાથ્વીને અર્પણ કર્યા. બંને શિક્ષાભ્યાસ કરતા હતા, તેઓએ કેઇક સમયે સૂત્રના ગહન શરુ
