________________
ગજસુકુમાલ નિ
( ૧૩૭ )
આરાધના કરાવી. આા શરીરથી જીવ જુદા છે, જીવથી શરીર જુદુ છે. આટલુ· સમજતા કથો ડાહ્યો-સમજી શરીરનાશમાં લિગીરી કરે? એમ એ સુનિઓએ પેાતાના આત્માને સમજાવ્યે,
વળી આ સમગ્ર વિપાક પેાતે કરેલાં કર્મના જ છે. સજ્જન પુરુષા કમ હણવાની ઇચ્છાવાળાને ઉપસુગ કે દુ:ખરૂપ થતા નથી, બાહ્ય શરીર જે નક્કી નારા ધામવાનુ છે તે શરીર માટે અંત:કરણમાં કાપ ન કરવા, કારણ કે કેપ શાશ્વત ધધનનેા નાશ કરનાર છે. એ પ્રમાણે નિજામા કરાવતા નિર્મલ મનવાળા મહાત્માઓ, જેએ શત્રુ અને મિત્ર પ્રત્યે સમષ્ટિવાળા છે તે, ક્ષમા ધનવાળા યંત્રની પીડાને સહન કરતાં કેવળજ્ઞાન પામી અનુક્રમે સિદ્ધિનુ શાશ્ર્વતુ, સુખ પામ્યા.
એ પ્રમાણે અનુક્રમે ૪૯૮ મહર્ષિઓને ઘાણીમાં પીલી નાંખ્યા. હવે રહ્યા એક પાળમુનિ. સ્ક’કાચાર્યે પાલકને કહ્યું કે હું મત્રી ! આ ખાળમુનિ હેાવાથી તેની વેદના નહીં દેખી શકું, માટે પ્રથમ મને પીલ, તે સાંભળી ક્રૂર બુદ્ધિવાળા પાલકે સ્ફદકાચાય ને વધારે દુ:ખી કરવા માટે તેનાં દેખતાં જ તે ખાળમુનિને પીલવાનું શરૂ કર્યું, તે ખાળમુનિને પણ શાંતિથી એવી આરાધના કરાવી જેથી શુક્લધ્યાનરૂપી અમૃત ઝરાંથી કમ` હુતાશન શાંત ખની કેવળજ્ઞાન પામી મહાનન્દસ્વરૂપ મેક્ષ પામ્યા. હવે ૪૯૯ સાધુને આરાધના કરાવનાર કદકાચાયના વારા માન્યા. પણ કર્મીના ઉદયથી અંત સમયે મનમાં ધી મની વિચાયું કે આ પાપીએ સપરિવાર મારા વિનાશ કર્યાં. એક બાળસુનિને મારા વચન ખાતર પણ ક્ષણવાર વિલબ ન કર્યાં,
