________________
જીવાત આળભા અને ઉપદેશનું રહસ્ય
જીવાને આળભા અને ઉપદેશનું રહસ્ય. कर्माण्यपि दुःखकृते निष्कर्मत्वं सुखाय विदितं तु । न ततः प्रयतेत कथं निःकर्मत्वे सुलभमोक्षे ॥ ५० ॥ કર્મો દુ:ખને માટે છે, ( અર્થાત્ કર્મોથી દુ:ખ થાય છે. ) અને કર્મ રહિત થવું તે સુખને માટે છે એમ તમે જાણ્યું તેા નિષ્કર્મરૂપ, ( કાંઇ પણ યિા ન કરવા રૂપ ) સુલભ મેાક્ષ માર્ગને વિષે શા માટે પ્રયત્ન નથી કરતાં ? ૫૦.
૩૬૭
मोक्षोऽस्तु मास्तु यदि वा परमानंदस्तु वेद्यते स खलु । यस्मिन्निखिलंसुखानि प्रतिभासते न किंचिदिव ॥ ५१ ॥
માક્ષ ચાએ અથવા ન થાઓ, ( કાલાંતરે થાએ ) પણ ધ્યાનથી થતા પરમાન દતા આંહી ખરેખર ભાગવીએ છીએ, જે પરમાનન્દ્વની, આગળ આ દુનિયાના સમગ્ર સુખા એક તૃણની માફક પ્રતિભાસમાન થાય છે. ૫૧.
'
मधु न मधुरं नैता शीतास्त्वि पस्तु हिनद्युतेरमृतसमृतं नामैवास्याः फले तु सुधा सुधा ॥ वदकममुना संरंभेण प्रसीद सखे मनः फलमविकलं त्वय्येवैतत् प्रसादमुपेयुषः ॥ ५२ ॥
આ ઉન્મનીભાવનાં કુળ માગળ મધુ તે મધુર નથી, આ ચંદ્રમાની ક્રાંતિ તે શીતળ નથી, અમૃત તે નામ માત્ર અમૃત છે, અને સુધા તા ફ્રાગટ છે. માટે હું મન મિત્ર ! ! (.નાશ ભાગના ) પ્રયાસથી શયું. મારા ઉપર તું પ્રસન્ન થા; કેમકે આ તત્ત્વજ્ઞાનનું નિર્દોષ ફળ મેળવવું તે તારા પ્રસન્ન થવા થકીજ મળી શકે તેમ છે. પર, सत्येतस्मिन्नरतिरविदं गृह्यते वस्तु दुरादप्यासन्नेष्यसति तु मनस्याप्यते नैव किंचित् ॥ पुंसामित्यप्यवगतवतामुन्मनीभावहेता
विच्छा बाढं न भवति कथं सद्गुरूपासनायां ॥ ५३ ॥ સદ્ગુરૂની ઉપાસના કરવાથી અતિને આપવાવાળી વ્યાઘ્રાદિ વસ્તુ અને રતિને આપવાવાળી વનિતાદિ ષસ્તુઓને મનુષ્યા દૂરથી પણ ગ્રહણુ યા સ્વાધીન કરી શકે છે. તેજ મનુષ્યે સદ્ગુરૂની ઉપાસનાના અભાવે નજીક રહેલી પણ વસ્તુ ગ્રહણ કે સ્વાધીન કરી શકતા
{
