________________
ઉદાસીનતાનું ફળ,
૩પ૯
પણ પ્રાપ્તિ થતી નથી. તે તત્ત્વજ્ઞાનની વાત જ શી કરવી. (અર્થાત્ સંકલ્પ વિકલ્પની કલ્પના હોય ત્યાં સુધી આત્મજ્ઞાન નજ થાય).૨૦.
- ઉદાસીનતાનું ફળ, यदिदं तदिति न वक्तुं साक्षाद् गुरुणापि हंत शक्येत ।
औदासीन्यपरस्य प्रकाशते तत्स्वयं तत्त्वं ॥२१॥ જે પરમતત્વ (પરમાત્મા ) તે “આ.” એમ કહેવાને સાક્ષાત ગુરૂ પણ શક્તિમાન નથી. તે તત્ત્વ એ દાસીન્યતામા તત્પર રહેલા ગી. પિતાની મેળે પ્રગટ થાય છે. ૨૧.
ઉદાસીનતામાં રહેવાથી પરમતત્તવમાં લય થવાય અને
ઉન્મનીભાવની પ્રાપ્તિ થાય તે બતાવે છે. एकांतेऽतिपवित्रे रम्ये देशे सदा सुखासीनः । आचरणाग्रशिखाग्राच्छिथिलीभूताखिलावयवः ॥२२॥ रूप कांतं पश्यन्नपि शृण्वन्नपि गिरं कलमनोज्ञाम् । जिघ्रनपि च सुगंधीन्यपि भुंजानो रसास्वादं ॥२३॥ भावान् स्पृशन्नपि मृदुन्नवारयन्नपि च चेतसो वृत्तिम् । परिकलितौदासीन्यः प्रणष्टविपयभ्रमो नित्यं ॥ २४ ॥ वहिरंतश्च समंतात् चिंताचेष्टापरिच्युतो योगी । तन्मयभावं प्राप्तः कलयति भृशमुन्मनीभावं ॥२५॥
એકાત, (નિર્જન) પવિત્ર અને રમણીય પ્રદેશમાં સુખાસને (ગમે તે આસને લાંબો વખત સુખે બેસી શકાય તે સુખાસને) બેસી, પગના અંગુઠાથી મસ્તકના અગ્ર ભાગ પર્યંતનાં સમગ્ર અવયને શિથિલ (ઢીલાં) કરી, મનહરરૂપને જેતીસુંદર અનેશ વાણીને સાંભળતી, સુગંધી પદાર્થોને સુંઘતી, રસના આસ્વાદને લેતી, અને કમળ પદાર્થોને સ્પર્શતી મનની વૃત્તિઓને નહિ વારતાં છતાં પણ ઉદાસીન્યતામાં (નિમમત્વભાવમાં) ઉપયુક્ત, નિરતર વિષયાસક્તિ વિનાને, અને બાહ્ય તથા અંતરથી સર્વથા ચિતા અને ચેષ્ટા રહિત થએલે થેગી, તન્મય ભાવને પ્રાપ્ત થઈ, અત્યત ઉન્મનીભાવને ધારણ કરે છે. ૨૨-૨૩૨૪-૨૫,
