________________
થી પરાભવ પામગીરી પિતાને હું
ચા કેવી
વપરપરાથી ચાલી આવેલી હિંસાને ત્યાગ કરનાર સુલ ૧૦૩ પિનાના પિતાના મનથી અને તેની આવી અધમ સ્થિતિથી સુલ
ને ઘણું લાગી આવ્યું. હજારો ની હિંસા કરી, પુષ્કળ દ્રવ્ય એકડ કરેલું આડી મૂકી છેવટનું વળવળની સ્થિતિવાળું તેના પિતાનું ચિત્ર તેના હાયપટ ઉપર રાજડ પડી ગયું. અહા ! શું મનુષ્યની મમત્વ દા! અધમજીવન! શી અજ્ઞાનના ! કે છેવટ સુધી પણ આવી પરાભવ પામેલી દશા! જે માનવ જીંદગીમાં મનુષ્યનું જીવન ઉચ્ચતર ન થયું. તે જીંદગી જ શા કામની? અને તેવા સહાય પણ શા કામનો ? આવી દુખિત દશાથી પિતાને હું બચાવ ન કરી શકો! તે આ મારી પાછળના કુટુંબીઓ પણ મારે બચાવ કેવી રીતે કરી શકશે? એ મારા પિતાના દાખલાથી મારે શિખવાનું અને સમજવાનું છે. આ પ્રમાણે વિરક્ત ભાવવાળા સુલસે પિતાના મરણનું કાર્ય સમાપ્ત કર્યું. એટલે કુટુંબીઓ આવી ચુલસને કહેવા લાવ્યા કે હે ગુલસ! આ તારા પિતાનું કાર્ય તું સંભાળ અને પૂર્વની માફક ચાલતી આવેલી આ આપણું જીવહિંસક વૃત્તિથી સર્વનુ પિપણ કર સુલસ કહે છે કે આવી પાપી વૃત્તિથી જીવન ચલાવવાનું હું બીલકુલ કરવાનું નથી. તમે સર્વ કુટુંબીઓ મળી કમાયેલ ધન ખાઈ જાઓ, અને જીવહિંસાના પાપથી થતુ નરકાદિકનું દુઃખ તે મારે એકલાને જ ભેગવવું કે? કુટુંબીઓ કહે છે કે નહિ, નહિ, જેમ ધન વહેંચી લઈએ છીએ તેમ પાપ પણ વહેંચી લઈશું. તને એકલાને અમે દુખી થવા નહિ દઈએ, સુલસ કહે છે, ત્યારે તે બહુ સારૂ આ પ્રમાણે કહી એક કુહાડા લઈ નજીક ઉભેલા પાડાને મારવાના બાનાએ કરી ત્યાંથી ઘા ચૂકી પોતાના પગ ઉપર તે ઘા માર્યો, અને વેદનાથી વિહ્વળ થઈ જમીન ઉપર પડયે મોઢેથી પિકાર કરી કહેવા લાગ્યું કે મને ઘણું વેદના થાય છે માટે તમે સર્વ મળીને થોડી થોડી વહેચી , જેથી મને ડુ દુખ ભોગવવું પડે આ શબ્દો સાંભળી બધા દિડમૂઢ બની ગયા કે કાંઈવેદના લઈ ન શક્યા, ત્યારે સુલસ બોલ્યો ભાઈઓ, કેમ વાર લગાડે છો? આમારે જીવ જાય છે. કુટુંબીઓ બેલ્યા “ભાઈ વેદના તે કેમ લઈ શકાય? તે તે સર્વ કેઈને એકલાને ભોગવવી પડે છે.” સુલસ કહે છે “ જ્યારે તમે આંહી દુ:ખ કે વેદનામાં બિલકુલ
તે બાળી વિહવળવણી વિના