________________
૪૪
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મકથા ઉપાધિપ્રસ ગ ઘણુ કરીને પ્રમાણમાં થોડા થયા છે. ઉપાધિપ્રસગને લીધે આત્મવ્યાનને આત્મા સબવી જે વિચાર તે અખંડપણે થઈ શકતો નથી, વિધ્રરૂપ અથવા ગૌણપણે થયા કરે છે, તેમ થવાથી ઘણો કાળ પ્રપચ
વિશે રહેવું પડે છે, અને તેમા તો અત્યંત ઉદાસ પરિણામ થઈ ગયેલ હોવાથી ક્ષણવાર પણ ચિત્ત ટકી શકતું નથી, જેથી
જ્ઞાનીઓ સર્વગ પરિત્યાગ કરી અપ્રતિબદ્ધપણે વિચરે છે. સર્વસગ પરિ. “સર્વસગ’ શબ્દને લક્ષ્યાર્થ એવો છે કે અખંડપણે આત્મત્યાગનો અર્થ વ્યાન કે બોધ મુખ્યપણે ન રખાવી શકે એવો સંગ આ
અમે ટૂકમાં લખ્યું છે, અને તે પ્રકારને બાહ્યથી, અતરથી ભજ્યા કરીએ છીએ
દેહ છતાં વીત- દેહ છતાં મનુષ્ય પૂર્ણ વીતરાગ થઈ શકે એવો અમારે રાગતા પામવી નિશ્ચલ અનુભવ છે કારણ કે અમે પણ નિશ્ચય તે જ સ્થિતિ
પામવાના છીએ, એમ અમારો આત્મા અખંડપણે કહે છે, અને એમ જ છે, જરૂર એમ જ છે પૂર્ણ વીતરાગની ચરણરજ નિરતર મસ્તકે છે, એમ રહ્યા કરે છે અત્યંત વિકટ એવું વીતરાગત અત્યત આશ્ચર્યકારક છે, તથાપિ તે સ્થિતિ પ્રાપ્ત થાય છે, સદેહે પ્રાપ્ત થાય છે, એ નિશ્ચય છે, પ્રાપ્ત કરવાને પૂર્ણ યોગ્ય છે, એમ નિશ્ચય છે. સદેહે તેમ થયા વિના અમને ઉદાસીનતા મટે એમ જણાતું નથી અને તેમ થવું સભવિત છે, જરૂર એમ જ છે
[૩૩૯]
[મુંબઈ, ફાગણ સુદ ૧૪, ૧૯૪૮ ] કોઈનો દોષ નથી, અમે કર્મ બાંધ્યા માટે અમારે દોષ છે જયોતિષની આમ્નાય સબધી.. ઘણે ભાગ તેને જાણવામાં છે તથાપિ ચિન તેમાં જરાય પ્રવેશ કરી શકતું નથી, અને તે વિશેનુ વાચવુ, સાભળવુ કદાપિ ચમત્કારિક હોય, પણ બોજારૂપ લાગે છે થોડી પણ તેમાં રુચિ રહી નથી
