________________
G
योगशास्त्र. पूर्वाचलपर जेम सूर्यने, तेम तेणें (उत्रदंडपर) मणिरत्न राख्यु. ते वन्ने रत्नोनुं संपुट (विजनीनी वेल ) सर देखावा लाग्यु, अने त्यारथी लोकमां पण ब्रह्मांडनी कल्पना थई. वली ग्रहपति, आगले पहोरें वावेला, अने पाब्ले पहोरें पाकेला चोखाने दरेक श्रावास प्रत्ये पूरवा लाग्यो. पड़ी ते मेघकुमारोए एक वर्षसुधी वरसीने, थाकी जई म्लेडोने कह्यु के, श्रा तो चक्रवर्ती ने, अमाराथी जिताय तेम नथी. एवी रीतें निराश थयेला ते म्लेहो जरतने शरणे गया, कारण के, अग्निथी बलेलाउँने अग्निज श्रीषध . पड़ी ते सेनापतियें नरत राजाना हुकमधी योगी जेम, संसारने, तेम सिंधुनो उत्तर निष्कुट (देश) जित्यो. पनी हाथीनी पेठे लीलाथी चालतो ते राजा केटलेक प्रयाणे (मजले) हिमालिनी दक्षिणा तलाटी पासे पहोंच्यो. त्यां तेणें झुहिमवंत कुमारने उद्देशीने, कार्यसिछिना प्रथम मंगल सरखं अवम तप कगुं. ते अठमने अंते हिमवंत पर जई तेणें त्रण वार ताडना करी, तथा पोताना नामवावु बाण, ते पर्वतनां मस्तकपर बहोतेर योजनसुधि तेणे फेंक्यु. ते बाण जोई ते हिमवंत कुमारे पण तुरत जरत पासे आवी, मुकुटनी पेठे तेनी आझाने मस्तकें चडावी. पनी जरत राजाए त्यांथी ज्ञषनकूट पर्वतपर जश्ने, पैरावण जेम दांतथी पर्वतने, तेम तेने त्रणवार ताडना करी. तथा त्यां मध्यनागमां तेणें काकिणी रत्नथी एवा अक्षरो लख्या के, “ था अवसपिणीमां त्रीजा श्राराने बेडे हुं नरत नामें चक्री थएलो ढुं.” पनी त्यांथी पाला वली, बावणीमां आवी तेणें श्रमिनुं पारणुं कर्यु. पली राजाए ते कुहिमवंत कुमारने उद्देशीने, पोतानी संपदाप्रमाणे अगई महोत्सव कॉ. पड़ी ते पोताना अत्यंत लश्करथी, गंगा अने सिंधुनी वच्चेना प्रदेशने एकठो करतो थको, चक्रनी पगडी चालतो थको, पाडो वल्यो, तथा वैताढ्य पर्वतना नितंबने पामीने, तेणें त्यां पडाव नाख्यो, तथा त्यां तेणें नमि विनमि नामना विद्याधरो प्रत्ये, दंड लेवा माटे बाण फेक्यु. ते दंडना याचवाथी कोप, पामेला ते विद्याधरो लडवावास्ते विद्याधरोना लश्करसहित त्यां श्राव्या. ते वखते, मणिनां विमानोथी घणा सूर्यवाला, तथा चलकता हथियारोथी वीजलीमय, तथा घणा कुंछ-जिना अवाजोथी मेघनी गर्जनामय, आकाशने करता, एवा विद्याधरना