________________
३२०
योगशास्त्र. २. श्रने पिताजीनी कृपाथी ते कोशा नामनी वेश्याने घेर रही, जोगविलासो नोगवे , अने तेम करतां तेने बार वर्षों वीती गयां ने. पठी राजाये स्थूलजमने बोलावीने मंत्रीपदवी लेवाने तेने कडं, के, हुं तेनो विचार करीने, ते मंत्रीपदवी वेश्श. त्यारे राजायें कडं के, तुं था. जेज विचार करी खेजे? ते सांजली स्थूलनाअशोक वनमा जइ, पोता. ना मनसाथे विचारवा लाग्या के, जे माणसो थावा मंत्रि आदिकनां कार्योंमां जोडाय , ते लोको स्नान, जोजन, निझा आदिक सुखो श्रनुजवी शकता नथी. वली तेवा कार्योमा जोडायाथी, पोताना अने परनां राज्यनी चिंतामां पड्याथी, नरेला घडामां जेम पाणी, तेम स्त्री संबंधि सु. खनो तो अवकाशज मनी शकतो नथी. वली सघला खाोंने तजीने फक्त राज्यकार्य करवाथी पण खल लोकोनो उपजव सहन करवो पडे ठे. माटे पोताना शरीर अने अव्यना पण व्ययश्री राज्यकार्य माटे ज्यारे यन करिये त्यारे बुद्धिमान् माणसें पोताना आत्मामाटेज शामाटे यत्न करखो जोश्य नहीं. एम विचारि तेणें पंचमुष्टियी पोताना केशनो सोच कयों, तथा रत्नकंबलना दारा कहाडीने तेनो उघो बनाव्यो. पड़ी महासत्ववान् एवा स्थूलन मुनि तो, तुरत राजसनामां जश, राजाने धर्मलान देश कहेवा लाग्या के, में तो था विचार कर्यो!!! पनी संसाररूपी हा. थीपर रोषयुक्त एंवा ते स्थूलन मुनि, गुफामांथी जेम केसरीसिंह, ते. म तेराजसनामांथी निकलीने चालता थया ते जो राजायें विचार्यु के, कदाच कपट करीने था पागे वेश्याने घेर जतो नहीं, एम विचारि पोते जरुखामां चडी तेमने जोवा लाग्यो. त्यारे मडदाउँथी उगंध मारता ए. वा पण प्रदेशमां नासिका आडं कपडु राख्या विनाज जता, एवा स्थूलजज मुनिने जोधराजायें पण पोतानुं मस्तक धुणाव्यु. तथा तेनां वखाप करी, पोतानी निंदा करवा लाग्यो. के, धिक्कार , मारा इष्टविचारने!!! था तो वीतराग माहात्मा .
हवे स्थूलन मुनिये पण तुरतज श्रीसंजूतिविजय श्राचार्यनी पासे जश्ने, सामायिकना उच्चारपूर्वक दीक्षा अंगीकार करी. पडी राजायें श्री. यकनो हाथ पकडीने गौरवपूर्वक, तेने मंत्रीपदवीपर बेसाड्यो. पनी श्री. यक पण उत्तम न्यायपूर्वक शकटालनी पेठेज राज्यकार्य हमेशां संजा.