________________
तृतीयप्रकाश.
३०१
लोक केहेतां ज्ञान ने श्री जगत् पण अटले त्रण लोकमां रहेता मनुष्य, देव ने असुरो पण प्रतिष्ठित थयेला बे, एवी रीतनो जे श्रुतधर्म ते " व " कदेतां वृद्धि पामो ? ते पण केवी रीतें वृद्धि पामो ? तो के, " सास " कडेतां कोइ दहाडे पण स्खलना न पामे एवी रीतें वृद्धि पामो ? ने वली “ विजय " केदेतां जय थकी, " धम्मुत्तरं " कहेतां चारित्र धर्मोत्तर पण “ वह” कदेतां वृद्धि पामो ?
"
.
दवे श्रुतधर्मना वंदनमाटे कायोत्सर्गनो पाठ कहे “सुसजगव करेमि काउस्सग्गं" कहेतां श्रुत एटले प्रवचन - गवंतने निमित्ते कायोत्सर्ग करुं हुं पढी आगलनी पेठेज " अप्पाणं वो सिरामि " सुधिनो पाठ जणवो.
एवी रीतें आगमनी पेठेज कायोत्सर्ग पालीने श्रुतनी स्तुतिनो पाठ जणे. पढी अनुष्ठान परंपराना फलभूत जे सिद्ध भगवानो, तेर्जने नमस्कार करवामाटे नीचे प्रमाणे पाठ जणे.
सिहाणं बुद्धाणं, पारगयाणं परंपरगयाणं ॥
लोग्गमुवगयाणं, नमो सया सवसिद्धाणं ॥ १ ॥
" सिद्धाणं " केतां कर्मदयथी सिद्ध थपला केम के केटलाको कर्म सिद्ध पण कद्देवाय बे: जेम के सह्यगिरिसिद्ध, कोइना शिखव्या विनाज खेती, वेपार श्रादिक शिख्यो दतो ते कर्मसिद्ध कहेवाय, कोकासवर्धकी यें आचार्यना उपदेशथी शिल्पकला जाणी हती, माटे ते शिल्पसिद्ध कवाय, खपुट विद्या सिद्ध दतो. स्तंज्ञाकर्षक मंत्रसिद्ध हतो. योग radhi सिद्ध होवाथी श्रार्यसमित् योग सिद्ध कहेवातो, गौतम स्वामी श्रागमसिद्ध हता, मम्मण शेठ अर्थसिद्ध इतो, स्तुंडिक यात्रासिद्ध हतो. अजयकुमार अभिप्राय सिद्ध हतो, दृढप्रहारी तपःसिद्ध ह तो; पण मरुदेवा माता कर्मक्षय सिद्ध इतां. माटे कर्मादिसिद्धोने दूर क रवा माटे " बुद्धाणं" एवो पाठ के अने तेनो अर्थ एवो के, अज्ञानरूपी निद्रामा रहेलुं जगत् उंघते ते पोते जीवादिक तत्वोने जाणनारा; वली ते जिनेश्वर केवा ? तो के “ पारगयाणं” केतां संसाररूपी समुद्रने पार पहोंचेला ते पण केवी रीतें ? तो के " परंपरगयाणं " केतां चौद गुणस्था