________________
शक्षण
योगशास्त्र. के, ते तारो विचार तो उत्तम बे, पण तेथी तो तारे हमेशां लोखंडना चणा चाववा जेवू . वली तुं स्वनावधीज कोमल , माटे तुं व्रतनो नार केम सहन करी शकीश ? त्यारे शालिनझें कडं के, जे कायर माणसो होय, तेज व्रतनां कष्टने सहन करी शकता नथी. त्यारे मातायें कडं के, तुं दिव्य जोगोने तजीने हजु मनुष्यसंबंधि जोगोनो अभ्यास करी अनुक्रमें व्रत लेजे. शालिनो पण ते वातने अंगीकार करीने हमेशा एकेक स्त्री तथा शय्या तजवा लाग्यो.
हवे तेज नगरमां तेनो एक धन नामें बनेवी रहेतो हतो. तेनी स्त्री (शालिननी बेहेन) एक दहाडो रडवा लागी, तेनुं कारण धनें पुनवाथी तेणी कयुं के, मारो नाइ, व्रत लेवामाटे हमेशां एकेक स्त्री तथा शय्या तजे , तेथी मने रडवू श्रावे . त्यारे धनें मश्करीमां कडं के, ज्यारे तारो लाइ एम करे , त्यारे हजु ते बीकण बे; त्यारे बीजी स्त्रिउसहित तेणीये पण हांसीथी तेने कह्यु के, दीक्षा लेवी जो सेहेली तमोने लागे , तो तमो केम ग्रहण करता नथी? त्यारे धनें कह्यु के, दीक्षा लेवामां तमोज मने विघ्नकारिणी हतीयो पण हवे तमारीज अनुमति थ
बे, माटे हुँ तुरत दीक्षा लेश्श. त्यारे तेयें कडं के, हे स्वामि, श्रमोये तो हांसीथी कां बे, माटे, तमारे अमारापर कृपा करवी जोश्य, अने तेथी अमोने तजशो नहीं. त्यारे धनें कडं के, या स्त्री, धन विगेरे श्रनित्य , माटे हुं तो अवश्य दीक्षा बेश, एम कही, ते उठी निकटयो. त्यारे तेऽये कडं के, अमो पण तेमज करीशुं, त्यारे तेणे पण हर्षपूर्वक ते अंगीकार कर्यु. एटलामां वैजार पर्वतपर श्री वीरप्रजु आवीने समोसर्या. तेथी धन, शिबिकामां बेसी दान दश्ने स्त्रियो सहित वीरप्रजुने शरणे गया; तथा त्यां तेणें स्त्रि सहित दीक्षा लीधी. पड़ी शालिज. पण, उतावलथी श्री वीरप्रनुपासे जश् दीक्षा लीधी पड़ी श्री वीरप्रनु पण वीजी जगोये विहार करवा लाग्या. पड़ी धन अने शालिजा, बन्ने बहुश्रुत थ२, खड्गधारा सर तीव्र तप तपवा लाग्या. ते बन्ने शरीर पर निःस्पृही थश्ने, बेमासे, चारमासे, त्रणमासे, पखवाडीये, एक मासे, विगेरे तपथी पारणुं करवा लाग्या. अने एवा तपथी तेमनुं शरीर फक्त हाडपिंजर सरखंज रह्यु. एक दहाडे ते बन्ने महामुनि पोतानी जन्मनूमिका एवी