________________
श्य
योगशास्त्र. हवे देशविशेषे करीने प्रमादनो परिहार कहे बे. विलासदासनिष्कृत, निकलददुःकथा॥
जिनेनवनस्यांत, राहारं च चतुर्विधं ॥२॥ अर्थः- जिनमंदिरनी अंदर, विलास, हास्य, धुकधुं ते, निना, क्लेश, तथा खराब वात, तथा चार प्रकारनो थाहार तजवो.
टीका:- विलास एटले कामसंबंधि चेष्टा, दास एटले हसंयूँ ते; निष्ट्रत एटले धुंकवु ते, निजा,क्लेश, चोरी बिन्नालीसंबंधि कथा, तथा थशन, पान, खादिम श्रने खादिम ए चार प्रकारनो थाहार. ए सघर्बु जिन नुवननी अंदर तजवं.
हवे चार शिदाबतो कहे . तेमांथी पेहेला सामायिकवतनुं स्वरूप कहे .
त्यतातरौऽध्यानस्य, त्यक्तसावद्यकर्मणः॥
मुदत्त समता या तां, विजः सामायिकं व्रतन॥ अर्थः- तजेला बे, धार्च रोज ध्यान जेणे तथा तजेला बे, सावध कमें जेणें. ऐवा माणसने, एक मुहूर्त पर्यंत जे समता आवे ने तेने सामायिकव्रत कहेलु डे.
टीका:- " सम" एटले रागद्वेष मुकाते बते, जे "श्राय " केतां ज्ञानादिकनोजे लान, तेने “सामायिक" कहेवाय. तजेबु बे, सावद्य कर्म जेणे, एटले, जेणे वचन अने काया संबंधि पापयुक्त व्यापार तज्यो , एवो श्रावक पण मुनिसरखो बे. कारण के कयु ने के,
सामाश्यमिउकए, समलो श्व सावयो दव जहा॥
एएण कारणेणं, बहुसो सामाश्यं कुजा ॥१॥ श्रने तेवो श्रावक साधुतुल्य होवाधीज तेने, ते वखते देवनी स्नात्रपूजादिक करवानो अधिकार नथी. त्यारें अहीं को शंका करे के, देवपूजा पण स्वाध्याय आदिकनी पेठे शुजकार्य , तो ते कार्य सामायिकमां रहेलो माणस शामाटे न करे? तेने माटे कहे जे के ते वखते ते मुनिसमान बे, माटे जावस्तवनोज अधिकार ; वली अव्यस्तवर्नु उपादान जावस्तवनेज माटे . अने ज्यारे ते सामायकमां बे, त्यारे तेने अव्यस्तवनी