________________
तृतीयप्रकाश.
ए अर्थः- काचा गोरसनी सांथे नेलवेला दिलादिकमां सूक्ष्म जंतुउनी उत्पत्ति, केवलीउँए जोयेली में, माटे तेने वर्जवं. (आ दोष श्रोगमंगम्य बे.) अहीं आदि शब्दथी, पुष्पित थएला उदन (जातं) बीजा दिवस पबीतुं दहि, तथा कुथित' एवा अन्ननुं पण ग्रहण कर. (अर्थात् तेर्डने पण तजवा.)
हवे जेमा घणा जंतु होय, एवां फलादिकोने पण अगिमानुसारें तजवां, तेने माटे कहे .
जंतुमिश्रं फलं पुष्पं, पत्रं चान्यदपि त्यजेत् ॥
संधानमपि संसक्तं, जिनधर्मपरायणः ॥७॥ अर्थः-मधुक तथा बिति आदिक,जंतुथी मिश्रित थएलां फलों ने, अरणि, शिशु मधुक (महुडां) विगेरे पुष्पो पण जंतुथी मिश्रित थंएलां बे; वली वर्षा ऋतुमां तंमुलीयक श्रादि पत्रो पण जीवाकुल होय ,तेर्डने दयालु श्रावकें तजवां. वली बीजां पण मूल आदिकनो त्याग करवो,तथा आंबां श्रादिकमां (श्राओबाद) अथवा ज्यारे जंतुनी प्राप्ति थाय त्यारे तेउँने पण तजवां.
हवे जोगोपनोगर्नु कारणरूप जे धन, कमावं, ते पण जोगोपनोंगज कहेवाय बे, माटे तेनुं पण परिमाण करवू. तेनुं वर्णन अतिचार प्रकरणमां कद्देवाशे. हवे त्रीजा गुणवत अनर्थदंडनु चार श्लोकोए करीने वर्णन करे.
आर्तरौक्ष्मपध्यानं, पापकर्मोपदेशिता ॥ हिंसोपकारि दानं च, प्रमादाचरणं तथा ॥३॥ शरीराद्यर्थदंडस्य, प्रतिपयतया स्थितः॥
योऽनर्थदंडतस्त्याग, स्तृतीयं तु गुणवतं ॥४॥ अर्थः- आर्च रोज रूप ऊर्ध्यान, पापकर्मोनो उपदेश, हिंसानां साधनरूप दान, तथा प्रमादर्नु आचरण, तेऊनो शरीर श्रादिकनां प्रयोजन शिवाय, जे त्याग करवो, तेने त्रीजुं गुणव्रत जाणवू.
टीकाः- खोटुं एवं जे ध्यान, ते अनर्थदंडनो पेहेलो नेद ले. अने तेनाबे प्रकारो ने. आर्तध्यान अने रौजध्यान. जय श्रथवा पीडा संबंधि