________________
वितीयप्रकाश.
२३. लेश् शकशे, तेने हुँ मारो अग्रेसर मंत्री करीश. त्यारे लोकोए का के, ते कार्य श्रमाराथी तो थर शके तेम नथी. एटलामा त्यां अजयकु. मारें श्रावी कडं के, अरे ! श्रा कार्य कंश कठिन नथी. ते सांजली लोकोए विचार्यु के, था कोश् महाबुद्धिमान् माणस लागे . पठी लोकोए तेने कयुं के, हे महानाग, था वींटी तुं ग्रहण कर ? अने राजानो अग्रेसर मंत्री था? पली अजयकुमार ते वीटीपर लीलु गण नाख्यु. तथा तेनापर घांसना पुलाने सलगावीने तेणें नाख्यो, श्रने तेथी ते गण सुका गयु. पड़ी तेणें तुरत एक नेहेर बंधावीने ते मा. रफतें ते कुवामां पाणी लीधुं. तेथी ते गण वीटी सहित उपर उपर तरी श्राव्युं श्रने तेथी अजयकुमारे हायवती ते वीटी उपाडी लीधी. श्रारदकोयें ते वात राजाने जपाववाथी, राजायें पण आश्चर्य पामीने अजयकुमारने तेडाव्यो. तथा तेने आलिंगन दश्ने तेणें पुब्युं के, तुं क्याथी श्राव्यो ? त्यारें अजयें कडं के, हुं वेणातट नगरथी श्राव्यो बु. त्यारे राजायें कह्यु के, त्यां जल नामना शेग्ने अने तेनी पुत्री नंदाने तुं जाणे
? अजयकुमारे कडं के, हा. त्यारे वली राजायें पुब्यु के, ते गर्जवंती हती, तेथी तेणीने शुंगेकरं थयु ?. त्यारे कुमार कह्यु के, तेणीने श्रजयकुंमार नामें पुत्र थयो . त्यारे राजायें पुब्यु के, ते केवा रूपवालो, तथा केवा गुणोवालो, बे? त्यारे अजये कह्यु के, हे खामि, तेज आ हूं, त्यारे राजायें तुरत तेने खोलामां बेसाडी हर्षाश्रुथी नवराव्यो. पडी राजाये पुब्यु के, तारी माता तो कुशल डे ने ? त्यारे अजयें कडं के, हे खामि, आपनां चरण कमलप्रत्ये जमरीनी पेठे स्मरण करती थकी, ते बहारनां उद्यानमा रहेदी जे. पनी राजा अजयकुमारने तेडीने नंदाने बोलाववामाटे सामो गयो. ते वखते तेणे, शिथिल थयां बे, वलयो जेनां, कपोलपर लटकता , वालो जेना, अंजन रहित , आंखो जेणीनी, वगर गुंथेलो ने चोटलो जेणीनो, मेला डे कपडां जेणीनां बीजना चंजनी पेठे उबलां शरीरवाली, एवी नंदाने तेणें उद्यानमा रहेली जोश. पनी राजाए तेणीने तेडी जश्ने पोतानी पटराणी करी. अजयकुमार पण नक्तिपूर्वक पितानां कार्यों साधवा लाग्यो. एक दहाडो उजायनीनो चंडप्रद्योत राजा, राजगृहीने घेरो घालवा चाल्यो. अने तेनी साथे बीजा चौद राजा