________________
२०४
योगशास्त्र.
सोने लइ बहार श्राव्यो; तथा पढी ज्यारे पाठो वल्यो. त्यारे तेणें - गाडी नदी मां पूर वेलुं जोयुं. ते जोइ ते बीकधी जरा विचारमां पढ्यो, एटलामां सो तो तरीने सामे पहोंची पढी तेणें आकाशगामिनी विद्यानी बुद्धिधी, नमस्कार जीने नदीमां ठेक मारी. पण नदीना कादवमां खुचेलो एक खीलो तेना हृदयमां वाग्यो अने ते मर्मस्थानना घाथी, पंचपरमेष्टितुंज स्मरण करतो ते मृत्यु पाम्यो. त्यांथी ते प्रा शेवनी स्त्री श्रासीनी कुदिये उत्पन्न थयो. ते गर्भमां श्राव्या पढी त्रीजो महिनो गयाबाद शेठाणीने डोलो थयो के, हुं जिनेश्वर प्रजुनी प्रतिमाने सुगंधिपाणीथी स्नान करा चंदननुं विलेपन करूं, तथा पुष्पोथी पूजुं; वली साधुने प्रतिलानुं, संघनी जक्ति करूं तथा गरिबोने हुं दानपुं. पी शेठें पण चिंतामणि रत्ननी पेठे तेना ते सघला डोहला संपूर्ण कर्या. पढी एव रीतें नवमास ने साडा दिवसो जाते बते, तेणीयें उत्तम लक्षणोवाला एक पुत्रने जन्म श्राप्यो त्यारे शेतें पण हर्षथी महोत्सवपूर्वक सारे दिवसे तेनुं "सुदर्शन" नाम पाड्यं पढी अनुक्रमें तेणें सघली कला ग्रहण करी पढी शेर्ते पण तेने उत्तम कुलनी, एक सुंदर मनोरमा नामनी कन्या परणावी. हवे ते सुदर्शन केवल तेनां मात पितानेज नहीं, पण राजा ने सघली प्रजाने पण आनंददायक थयो.
.
हवे ते नगरम, राजाने वहालो, छाने विद्वान्, कपिल नामें पुरोहित हतो. तेनी साथै सुदर्शनने मित्रा थर ते पुरोहित प्रायः करीने सुदर्शननीज पासे वसतो इतो. एक दद्दाडो तेनी कपिला नामनी स्त्रीए पुaj, तुंटलो बधो वखत नित्य कर्मोंने बोडी क्यां रोकाय बे ? त्या
ते के, हुं सुदर्शननी पासे रहुं हुं; त्यारें स्त्रीए वली पुब्धुं के, ते सुदर्शन कोण बे ? त्यारें कपिलें कयुं के, उत्तम अने धैर्यवान्, एवा मारा मित्र सुदर्शनने ज्यारें तुं नयी जाणती, त्यारें तुं कं पण नथी जाएती एम समजवुं. त्या कपिलाए कर्तुं के तुं मने हमणांज तेने उलखाव? त्यारें कपिलें कां के, ते वृषजदास शेठनो पुत्र बे ते रूपें तो कामदेव सरखो, गंजीरताथी समुद्र सरखो अने कमाथी मुनि सरखो बे. वली ते दानेश्वरी, गुणी ने प्रिय बोलनारो बे. ते सांजली कपिला थ त्यंत कामातुर थ. पढी तो ते हमेशां सुदर्शनना मेलापने इछवा लागी.