________________
२०३
योगशास्त्र. जार स्त्री सहित विशल्याने तेनी साथे परणावीने मोकली. पनी नामंडल पण जरतने अयोध्यामां मुकीने विशल्यासहित रामचंसजीपासे श्रावी पहोंच्यो. तथा त्यां विशल्याए लदमणजीने हाथ अडकाडतांज ते वि. द्या चाली गश्. वली तेणीना स्नानना पाणीथी रामना घायल थएला सै. निको पण तत्क्षण साजा थया. पनी रामें कडं के, कुंलकर्णादिकने पण आ पाणीथी साजा करवामाटे यहीं लावो? त्यारे श्रारदोए श्रावीने कयं के, तेथे तो तेज वखते दीक्षा लीधी . त्यारे रामें कडं के, मुक्तिमार्गमा रहेला तेजे हवे वंदनीय , माटे तेमने बोडी मुको? त्यारें थारक्षकोए पण तेमने बोडी मेल्या. पली बदमण विशख्या तथा ते बीजी कन्याउने परण्या. हवे अनातें रावण पण पाबो रणसंग्राममाटे श्राव्यो. त्यारें लक्ष्मण पण रामने नमस्कार करी तेनी सामे लडवाने चाल्या. हवे रावण जे जे हथियारोने मुकतो हतो, तेते हथियारोनेलक्ष्मण बेदी नाखता हता; तेथी रावणे क्रोधायमान अश्ने पोतानुं चक्र फेक्यु, पण ते लदम- . णनी बातीमा बलोखांनी पेठे जरा वाग्यु. पड़ी तेज चक्रथी लक्ष्मणजीयें रावण- मस्तक बेदी नाख्यु. पड़ी सोनानी सलीनी पेठे शियलथी निर्मल रहेली सीताने रामें ग्रहण करी, श्रने विनीषणने लंकानां राज्यपर स्थापन कयों, एवी रीतें राम, शत्रुनो नाश करी जाइ, स्त्री तथा मित्रो सहित अयोध्यामां गया, अने परस्त्रीने जोगववानी छाथी रावण मृत्यु पामी तथा कुलनो दय करीनरकें गयो. एवीरीतें सीता अने रावणनी कथा कही
लावण्यपुण्यावयवां, पदं सौंदर्यसंपदः॥
कलाकलापकुशला, मपि जह्यात् परस्त्रियं॥२०१॥ अर्थः-लावण्यपणाथी मनोहर अंगोपांगवाली, तथासुंदरतानी संपदाना स्थानकसरखी, अने कलाना समूहमा प्रवीण, एवी परस्त्रीने डोडवी.
हवे परस्त्रीथी विरक्त रहेनारनी स्तुति कहे . अकलंकमनोरत्तेः, परस्त्रीसंनिधावपि ॥ सुदर्शनस्य किं ब्रूमःसुदर्शनसमुन्नतेः॥१०॥ अर्थः- परस्त्रीनी नजदीकमां पण कलंकरहित मनोवृत्तिवाला, तथा शासनना प्रजावक एवा सुदर्शन शेग्नी श्रमो केटलीक स्तुति करियें.