________________
वितीयप्रकाश. वाला) श्रावकोए, आसक्तपणाथी खस्त्रीने ( पोतानी स्त्रीने ) पण नहीं सेववी जोश्ये, त्यारें (कपट, मृषावाद आदिक) सर्व पापोनी खाणसमान परस्त्रीनी तो वातज शी करवी ? अर्थात् परस्त्रीनो तो सर्वथा त्याग करवो जोश्य.
हवे परस्त्रीउनु पापकारीपणुंज देखाडे जे. स्वपति या परित्यज्य, निस्त्रपोपपतिं नजेत् ॥
तस्यां दाणिकचित्तायां, विधनः कोऽन्ययोषिति ॥ ए॥ अर्थ:-जे लज्जारहित थश्ने, पोताना पतिने तजी दश्ने, बीजा पुरुषने सेवे, एवी चलचित्तवाली परस्त्रीमा विश्वास शानो राखवो ? (अर्थात् नहींज राखवो.)
हवे परस्त्रीमा श्रासक्त अएलाने शिखामण आपे . नीरोराकुलचित्तस्य, दुःस्थितस्य परस्त्रियां॥
रतिर्नयुज्यते कर्तु, मुपशूनं पशोरिव ॥ ए६॥ अर्थः- परस्त्रीमा रति करवी लायक नथी, कारण के, तेथी तेणीना पति श्रने राजानी वीक लागे , वली " श्रा, मने जोश गयो, आणे मने जाण्यो" इत्यादिक बीकथी चित्त पण श्राकुल थाय जे; वली ते काममाटे देवकुलादिकमां शय्या आसन विगेरे विना सुq बेसबुं पडे . अने तेथी ते कुतरानी नजदीकमां वध करवालायक पशु सरखो थाय .
प्राणसंदेहजननं, परमं वैरकारणं ॥
लोकक्ष्यविरुई च, परस्त्रीगमनं त्यजेत्॥ ए॥ अर्थः- माटे, प्राणना संशयने उत्पन्न करनारु, तथा वैरना उत्कृष्ट कारणसरखं, अने तेथी आ लोक अने परलोक, बन्नेमां विरुक, एवं जे परस्त्रीगमन, तेने तजवं.
हवे परस्त्रीगमननां आ लोक अने परलोकनां पण सुखदायिपणाने प्रगट रीतें देखाडे .
सर्वस्वहरणं बंधं, शरीरावयवचिदां॥ मृतश्च नरकं घोरं, लनते पारदारिकः ॥ ए॥