________________
योगशास्त्र.
रधा श्लोक ) "पायापगम” नामें अतिशय प्रगट थाय छे. कारण के, अपायरूप ( कष्टरूप) एवा जे रागादिक तेउनो नाश थवाथी, जगवानने स्वरूपपणानो लाज थयो बे. "ते" ए. शब्दथी सघला देव दानव तथा माणसोए करेली पूजानो अतिशय प्रगट थाय बे. अने "यो गिनाया " एम कड़ेवाथी “ज्ञानातिशय" कह्यो बे. अवधिज्ञानि घ्यादिक योगियो कहेवाय, अने तेर्जना पण नाथ. कारण के, तेर्जए तो निर्मल केवलज्ञानी लोकालोकना खनावो जाणेला बे. "तायिने” ए पद कहने "वचनातिशय" जणाव्यो बे. कारण के, प्रभु सघला देव, दानव, माणस तिर्यंच आदिकने पालवावाला बे; अने ते पालवापएं तो, सघला भुवनोने अजयदान देवामां समर्थ, तथा सघली जाषामां तुल्य, एव धर्मदेशनाना द्वारें करी या प्रजुनेज बे. पालनमात्र तो, पोतानी पदाथ वाघ यादिकने पण संजवे बे. एवी रीतें या चार अतिशयोयें करीने, महावीर प्रभुनी परमार्थपणानीं निरुक्ति कही. वली योगगर्जिस्तुति.
Y
पन्नगे च सुरेंद्रे च, कौशिके पादसंस्टशि ॥ निर्विशेषमनस्काय, श्रीवीरस्वामिने नमः ॥ २ ॥
अर्थ :- पगने स्पर्श करनार इंद्र तथा कौशिक, कौशिक सर्पनेविषे पण, जेनुं तुल्य मन बे, एवा श्रीवीरखामिप्रत्ये नमस्कार था ?
टीका:- सर्पने कौशिकपणुं तेना आगला जवना गोत्र अनुसारें बे, कारण के, प्रभु पण कयुं दतुं के, "हे कौशिक" तुं बोध पाम्य ? अने इंद्रनुं तो "कौशिक" नाम हतुं तेर्ज बन्नेए प्रजुना पगनो स्पर्श कर्यो, एटले सर्पे डंख मारवानी बुद्धिथी, छाने झैं पोतानी नक्तिना प्रतिशयथी स्पर्श कर्यो. " तुल्य मनवाला” एटले प्रजुने रागद्वेषनं रहितपणुं दोवाथी तेमनुं मध्यस्थपणुं जणान्युं वली परंपराथी वो अर्थ पण गम्य बे. (ते कहे बे. )
पूर्व जन्ममा मेलवेल बे, प्रतापी एवं तीर्थंकर नामकर्म जेणें, तथा त्रण: ज्ञानथ पवित्र श्रात्मावाला, श्री वीरप्रभु, प्राणत देवलोकना पुष्पोतर विमानयी चवीने, सिद्धार्थराजाने घेर, त्रिशला राणीनी कुक्षिरूपी