________________
आचाराने सुक्कझाणस्स पायं च, वितीयं पप्प संजमी।
केवलण्णाणलाहेण, केवलित्ति णिगज्जई ॥ ७॥ अवस्था णहि सेलेसी, केवलण्णाणमंतरा।
भवई समणिदस्स, सबकम्मक्खओ तओ ॥८॥ सव्वकम्मक्खए सिद्धी,-तओ सिद्धो हि सासओ। मोक्वट्ठी सुयचारित्त, - धम्म तम्हा समायरे ॥ ९ ॥
छायाशुक्लध्यानस्य पादं च, द्वितीय माप्य संयमी ।
केवलज्ञानलाभेन, केवलीति निगद्यते ॥७॥ अवस्था नहि शैलेशी, केवलज्ञानमन्तरा।
भवति श्रमणेन्द्रस्य, सर्वकर्मक्षयस्ततः ॥ ८॥ सर्वकर्मक्षये सिद्धि, - धर्म तस्मात्समाचरेत् ।
मोक्षार्थी श्रुतचारित्र,-धर्म तस्मात्समाचरेत् ॥९॥ संयमी पुरुष शुक्ल ध्यान का दूसरा पाया प्राप्त करके, केवल ज्ञान प्राप्त करता है भौर केवली कहलाता है। ॥ ७ ॥
केवल ज्ञान के विना शैलेशी अवस्था प्राप्त नहीं होती । शैलेशी अवस्था जब प्राप्ति हो जाती है तो मुनिराज समस्त कर्मों का क्षय कर डालता है ॥ ८ ॥
___ समस्त कमों का क्षय होने पर सिद्धि प्राप्त होती है । सिद्धि लाभ होने पर शाश्वत सिद्ध होजाता है, अत मोक्षार्थी पुरुष को श्रुत-चारित्ररूप धर्म का आचरण करना चाहिये ॥९॥ ધ્યાન વિના ક્ષપકશ્રેણી ઉપર આરહણ થઈ શકતું નથી. મેપ ||
ક્ષપકશ્રેણી વિના બીજી કોઈ ઉપાયથી શુકલ ધ્યાનને એકવ-વિતર્ક અવિચાર नाम भीन्न पायो त ४N Axो नथी. ॥६॥
સંયમી પુરુષ શુકલ ધ્યાન બીજે પા પ્રાપ્ત કરીને કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે छ, भने पक्षी ४३वाय छे. ॥ ७ ॥
કેવલજ્ઞાન વિના રિલેશી અવસ્થા પ્રાપ્ત થતી નથી, શલેશી અવસ્થા જ્યારે પ્રાપ્ત થઈ જાય છે, ત્યારે મુનિરાજ સકલ કર્મોને ક્ષય કરી નાખે છે. તે ૮ !
સકલ કર્મોને ક્ષય થયા પછી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત થાય છે, સિદ્ધિ લાભ થયા પછી માવત સિદ્ધ થાય છે, એ માટે મુક્ષાર્થી પુરુષોએ કૃત–ચારિત્રજપ ધર્મનું આચરણ ४२ . ॥८॥
