________________
४९८
आचारागसूत्रे परिपहादिरूपशत्रुविजयेन संयमिनोऽपि मोक्षमार्ग लब्ध्वा लोकोत्तरवीरा भवन्ति, इति वीरपदेन् व्यज्यते, इति सूत्राशयः ॥ सू० ३ ॥
कश्चिन्मन्दधीः शिष्योऽनेकदृष्टान्तैाध्यमानोऽपि अपकायादिजीवेपु न श्रद्दधातीति तमुद्दिश्य कथयति-हे शिष्य ! तव मतिर्यद्यप्यप्कायजीवविषये न परिस्फुरति, तद्विपये विशेषज्ञानाभावात्, तथापि भगवदाज्ञया श्रद्धा नितरां विधेयेत्याशयेनाह–'लोगं च' इत्यादि ।
लोगं च आणाए अभिसमेच्चा अकुतोभयं ॥ सू० ४ ॥
छायालोकं चाज्ञयाऽभिसमेत्य अकुतोभयम् ॥ सू० ४ ॥ दलन करके वीर पदवी पाते है, उसी प्रकार परीषह आदि शत्रुओं को जीतने से सयमी मोक्षमार्ग प्राप्त कर के लोकोत्तर वीर कहलाते है ॥सू. ३ ॥
कोई मन्दबुद्धिवाला शिष्य अनेक दृष्टान्तों से समझाने पर भी अपकाय आदि के जीवों पर श्रद्धा नहीं करता तो उसे लक्ष्य कर के कहते हैं-हे शिष्य ! यद्यपि तुम्हारी बुद्धि अपकाय के जीवों के विषय में नहीं दौडती, क्यों कि तुम्हें उस विषय का विशेष ज्ञान नहीं है, फिर भी भगवान् की आज्ञा से अवश्य ही श्रद्धा रखनी चाहिए । इस आशय से कहते है-'लोगं च' इत्यादि ।
मूलाथ--भगवान् की आज्ञा से ( अप्कायरूप ) लोक को सम्यक् प्रकार से जानकर संयम का पालन करना चाहिए ।। सू. ४ ॥ નાશ કરીને વીર પદવી પ્રાપ્ત કરે છે, તે પ્રમાણે પરીષહ આદિ શત્રુઓને જીતવાથી સંયમી પણ મેક્ષમાગ પ્રાપ્ત કરીને લોકોત્તર વીર કહેવાય છે. (સૂ. ૩).
કઈ મંદબુદ્ધિવાળા શિષ્ય અનેક દષ્ટાથી સમજાવ્યા છતાં પણ અમુકાય આદિના જી પર શ્રદ્ધા નથી કરતા તો તેને લક્ષ્યરૂપ રાખીને કહે છે કે –હે શિષ્ય હજી સુધી તમારી બુદ્ધિ અપકાયના જે વિષયમાં દોડતી નથી (કામ કરતી નથી) કારણ કે તમને આ વિષયનું વિશેષ જ્ઞાન નથી તો પછી ભગવાનની આજ્ઞાથી અવશ્યક श्रद्धा रावी नसे. मे २माशयथी ४ छ-' लोगं च ' त्यादि.
મૂલાથ–ભગવાનની આજ્ઞાથી (અષ્કાયરૂ૫) લેકને સમ્યફ પ્રકારથી જાણીને सयभर्नु पासान ४२वू नये. (सू. ४)
