________________
आचारागसूत्रेद्वेष-अप्रीतिः ११ । कलहो-विरोधः १२ । अभ्याख्यानम्-असद्दोषारोपणम् १३ । पैशुन्यं कर्णान्तिकादौ परोक्षे विद्यमानस्याविद्यमानस्य वा दोपस्योद्घाटनम् १४ । परपरिवादः अभूतजनसमक्ष परदोषप्रकाशनम् १५ । रत्यरतिः विषयेष्वनुरागो रतिः, धर्मेऽनभिरुचिररतिः, रतिसहिता-अरतिः रत्यरतिः, इदमेकं पापस्थानम् १६ । मायामृषा-मायासहितो मृपावादः, इदमप्येकं पापस्थानम् १७ । मिथ्यादर्शनशल्यम्-मिथ्यादर्शनं मिथ्यात्वं तदेव शल्यमिव विविधव्यथाजनकत्वात् मिथ्या
गृद्धि-(९) लोभ है, प्रीति या आसक्ति (१०) राग है, और अप्रीति को (११) द्वेष कहते है, (१२) कलह अर्थात् विरोध । (१३) अभ्याख्यान अर्थात् किसी को झूठा दोष लगाना । चुगली वगैरह को (१४) पैशुन्य कहते है, अर्थात् विद्यमान या अविद्यमान दोष को पीठ पीछे प्रकाशित करना। बहुत से लोगों के समक्ष दूसरे के दोष प्रकाशित करना (१५) परपरिवाद है। विषयों में अनुराग होना रति और धर्म में अनुराग न होना भरति है, रतिसहित अरति को (१६) रत्यरति कहते है। यह एक पापस्थानक है। माया से युक्त मृषावाद (१७) मायामृषा कहलाता है, यह भी एक पापस्थानक है । शल्य के समान विविध प्रकार की व्यथाएँ उत्पन्न करने वाला मिथ्यात्व (१८) मिथ्यादर्शनशल्य कहलाता है, अर्थात् कुदेव कुगुरु और कुधर्म को
aस छ (6). प्रीति अथवा मासहित त रा छ (१०). मने मप्रीतिन द्वेष छ (૧૧). કલહ અર્થાત વિષેધ (૧૨). અભ્યાખ્યાન અર્થાત્ કેઈન પર જુઠે આરેપ મૂકવે તે (૧૩). ચુગલી વગેરેને પશુન્ય કહે છે, અર્થાત્ વિદ્યમાન અથવા અવિદ્યમાન દેને પાછળથી પ્રકાશિત કરવા (૧૪). ઘણા લેકેના સમક્ષ બીજાના દે પ્રકાશિત કરવા તે પરપરિવાદ છે (૧૫). વિશ્વમાં અનુરાગ થવે તે રતિ છે, અને ધર્મમાં અનુરાગ નહિ થવે તે અરતિ છે, રતિસહિત અરતિને રત્યરતિ કહે છે. આ પણ એક પાપસ્થાનક છે (૧૬). માયાથી યુક્ત મૃષાવાદ તે માયામૃષા કહેવાય છે. તે પણ એક પાપસ્થાનક છે (૧૭). શલ્યની પ્રમાણે વિવિધ પ્રકારની પીડાઓ ઉત્પન્ન કરવાવાળા સિંખ્યાત્વ મિથ્યાદર્શનશલ્ય કહેવાય છે. અર્થાત કુદેવ કુગુરૂ અને કુમિને સુદેવ
