________________
(૩૭) મોહનીય કર્મના ઉદયથી, અશુભ વેદનીયનો ભાવ એકદમ પ્રકટ થવાથી, અયકતિ ઉત્કટપણે થવાથી, આયતિ (ભ--- વિષ્યનું હિત) ને તરછોડને કાર્ચ અકાર્યને વિચાર્યા વિના
મહ દુખને સાગર સ્વીકારીને વર્તમાન સુખને દેખનારદ પિતાના કુલમાં વર્તાતે આચાર નીચે નાંખીને (ઉત્તમ રત્નરૂપ
ચારિત્રને ત્યજે છે !!! અને તેને ત્યાગ ધર્મોપકરણ ત્યાગ-વાથી થાય છે, તે બતાવે છે. વસ્ત્ર એ શબ્દથી ક્ષેમિક { સૂત્રનાં) ક૯૫ ( વસ્ત્ર ) લીધે છે, તથા પાત્રો અને ઉનની કાંબળ અથવા પાત્રોને નિગ તથા ડરણ એ ધર્મોપકરણને બેદરકારીથી ત્યજીને કોઈ સાધુ ફરીથી દેરાવિરતિ (શ્રાવકનાં વત) સવીકારે છે કે તે ફક્ત સમ્યદર્શન જ રાખે છે, કે તે તેનાથી પણ ભ્રષ્ટ થઈ જાય છે, (વટલી જાય છે,).
પ્ર. આવું દુર્લભ ચારિત્ર પામીને પાછું કેમ તથા દે છે !
ઉ–પરીષહે દુખે કરીને સડન થાય છે, તેથી મેંકરીને અથવા રામટા પરિષહ આવતાં સહન ન કરી શકવાથી પરિષહથી ભાગેલા મહિના પરવશપણુથી દુર્ગતિને આગળ કરીને મોક્ષમાર્ગ (ઉત્તમ ચરિત્ર) ને ત્યજે છે !!! તે રાંકડાઓ ભેગે ભેગવવા માટે ત્યજે છે, છતાં પપના ઉદ ચથી શું થાય? તે કહે છે?
