________________
(૧૦) તેમાં છિદ્રસમાન–મનુષ્યજન્મ, તથા આર્યક્ષેત્ર સુકુળમાં જન મળ; અને સમ્યક્ત્વની પ્રાપ્તિરૂપ–સુંદર ચંદ્રવાળું આકા
તળ મેળવીને મેહના ઊદયથી પિતાની જ્ઞાતિ માટે, અથવા વિષચસ્વાદના ઊપગ માટે સારા સંયમનાં અનુ કાન ન કરતાં, સફળતા (મેક્ષને) પામતે નથી; અને તેવીરીતે વખત ગુમાવી, તે સામગ્રી ગુમાવી દેવાથી પાછો કાચઆના વિવર માફક ક્યાંથી તેવી ઉત્તમ સામગ્રી મેળવી શકે ?
આ કારણથી ગુરૂ ઊપદેશ આપે છે કે, હે ભવ્ય ! સેંકડે ભમાં પણ, દુષ્માપ્ય એવું કર્મ વિવરરૂપ-રસમ્યફત્ર પામીને એક ક્ષણ માત્ર ૫ણું, તમારે પ્રમાદવાળા ન થવું ફરીથી પણ, સંસારલુબ્ધ-જનું બીજું દષ્ટાંત કહે છે –
-વૃક્ષે પતે ઠંડ, તાપ, ધુરા (કંપવું કે છેદન શાખા ( ડાળીઓનું ) ખેંચવું; ભ પમાડર મરડવું; ભાંગી નાંખવું. એવા અનેક ઊપને રહેવા છતાં પણ, પોતાનાં રથાનને તેમાં સ્થિર બનીને તે છોડતાં નથી. તે પ્રમાણે સાધુને બોધ આપે છે કે. એ વિશે પ્રમાણે જેઓ ફર્મથી ભારે છે, તેવા મેહાંધ-જી અનેક ઊંચનીચ કુળમાં ઉત્પન્ન થઈને ધર્મચારિત્રને ચેશ્ય પિતે લેવા છતાં, પણ રૂપ વિગેરેની ચક્ષુદિયેની અનુકુળતામાં, અને તેજ પ્રમાણે મધુર અવાજ વિગેરે વિષયમાં ગ્રહ છાની શરીર રાનનાં દુઃખ ભોગવવા છતાં રાજાના ઉપદ્રવથી પીડવા
