________________
પર
દાક્ષિણ્યનિધિ ક્ષલક
કરાવવામાં આવ્યાં. પછી એના હસ્તે સમજાવવામાં આવ્યાં, પછી પ્રત્યેકની વિધિ શીખવવામાં આવી અને દેવ વંદન, ગુરૂ વંદન પચ્ચ
ખાણ ભાષ્યોના રહસ્ય જ્યારે તેના સમજવામા આવ્યાં, કર્મ ગ્રંથમાં એને પ્રવેશ થયો ત્યારે એણે નવતત્વને બંધ કરતાં નયનિક્ષેપ સપ્તભંગીની વાત જાણે લીધી. બાર વર્ષની વય થઈ ત્યારે એનો અભ્યાસ પૂરો થયે.
આ સમયમાં શ્રી યશોભદ્રા વિહાર કરતાં કરતાં સાવથી નગરીમાં પાંચ વખત અને તે દરમ્યાન એમણે બે ચાતુર્માસ પણ એ નગરમાં કર્યા. મુલકને સાતમે વર્ષે એણે સાધ્વી શ્રી યશોભદ્રાને પોતાની માતા તરીકે પિછાણ્યા અને તેને તેના તરફ કુદરતી ઉમળકે થયો. શ્રી થશોભદ્રા તો વૈરાગ્યમાં અને ત્યાગમાં ખૂબ ઊંડા ઊતરી ગયા હતા. એને આખો સંસાર ઉપાધિથી ભરપૂર જણાતો હતો, એને સર્વ દુખનું કારણ માયા મમતા એ હકાર અને પ્રકારે લાગતી હતા અને એનું ચિત્ત આત્મસ્વરૂપ વિચારણા, ધ્યાન અને અભ્યાસમાં જ એટલુ રહેતું. ગુરૂ મહારાજના આદેશ પ્રમાણે એ સાતપુર હજુ ગયા નહતા અને માનસિક વ્યાધાત કે પૂર્વ સ્મરણ અટકાવવા એને ત્યાં જવાની ઇચ્છા પણ થતી નહોતી.
પિતાના પુત્ર સુલક તરફ પણ એ નિરપેક્ષ હતા, પણ અપમા સાથે પુત્ર તેની પાસે આવે ત્યારે એ એને સંસારનો ત્યાગ કરવાની અને ઉપાધિથી અળગા રહેવાની વાત કરતા. એ છોકરાની ખબર આ તર જરૂર પૂછતા, પણ એવા રાગની દષ્ટિ કરતાં એક આશાસ્પદ બાળકને ધર્મ માર્ગે જોડી તેનો ઉદ્ધાર કરવાની ભાવના મુખ્ય ભાવે - રહેતી, અને તેની આ કૃતિ વિચક્ષણ અનોપમાં બરાબર જાણતી હતી.
- બારમે વર્ષે આચાર્યશ્રી અજિતસેન સૂરિ સાવથી નગરીમાં પધાર્યા, પ્રવતિની કીર્તિમતી પણ ત્યાં આવ્યા અને તેની સાથે શ્રી - યશોભદ્રા પણ ત્યાં પધાર્યા. બાર વર્ષની બાખરે આ રીતે ફરી વખત
