________________
વખતે કરી. દેવી યશોભદ્રાને એ વાત ગમી છે એટલું શેઠ જોઈ શકયા.
શેઠ પોતે જન સંસ્કારવાળા હતા. એણે ધર્મને અભ્યાસ તો બહુ કર્યો નહોતો, પણ શ્રવણ અવારનવાર ર્યું હતું અને ત્યાગ કરી • શક્યા નહોતા, પણ ત્યાગરુચિવાળા હતા અને અન્ય કેઈ ત્યાગ માગે પ્રગતિ કરવા છે તે તેને પ્રેમબુદ્ધિએ સહાય કરવા સર્વદા તૈયાર હતા. એની વિચક્ષણ નજરમાં થશભદ્રા માટે ત્યાગ માર્ગ જ ઉચિત દેખાય અને એમા એનું જીવન સાર્થકય જરૂર થશે એમ એને લાગ્યું એટલે એ વાતને વધારે પુષ્ટિ આપવા બે દિવસ પછી વળી યશોભદ્રાના તંબૂ ઉપર આવ્યા. એમની રીત પ્રમાણે એ એકલા તો કદી સ્ત્રી પાસે આવતા જ નહિ.
આ બીજા મેળાપ વખતે એણે તબિયત અનુકૂળતા વગેરેના ઔપચારિક સવાલો પૂછયાકેઈ જાતની અગવડ નથી પડતી એવી પૃચ્છા કરી અને પછી તુરત જણાવ્યું કે હવે તો તેઓ સાતપુર રાજ્યની હદની બહાર નીકળી ગયા છે, એટલે રાજ્ય કે રાજા તરફનો કોઈ પ્રકારનો ભો રહ્યો નથી. એણે આગલે દહાડે સીમાડા પર ચેડા સવારે આવી ચાલ્યા ગયા હતા અને કોઈ બાઇના સબંધમાં સવાલ પૂછી ગયા હતા એ વાત પણ કરી અને છેવટે એણે સંયમમાની વાતો કરી ત્યારે એને ખબર પડી કે યશોભદ્રા પણ જનધર્મની અભ્યાસી હતી એને સંસ્કારમા અહિંસા સંયમ અને તપનાં પદાર્થ પાઠે મળ્યા હતા, આ વાત જાણી શેઠને આનંદ થયો. કાંઇ જોઇએ તો વગર સંકોચે માંગી મંગાવી લેવાની સૂચના કરી, બાઈ માગે તે હાજર કરવાની માણસને તાકીદ કરી અને આ રીતે સાથ આગળ ધપવા લાગ્યા અને સાત્વીકનગરી નજીટે નજીક આવવા લાગી.
* “ સાથી” અસલ નામ છે ગંગાને કાંઠે એ નગરી હતી. એનું સરસ્કૃત નામ “ બાવસ્તિ” અથવા “ શ્રાવસ્તી' છે. એ ઐતિહાસિક પ્રસિદ્ધ સ્થાન હતું.
