________________
વિટનો ડઓ ગુલ
૧૧૭
પિતાને લાગે કે કંડરીકમાં તે શું બન્યું છે? નથી એનામાં ઘાટ નથી ઘેટ, નથી તેજ, નથી દમ કે નવી રંગ- એની પાસે મારા જેવો રૂપાળા યુવક ક્યાં અને એ કયાં? આવા આવા અનેક વિચાર આવ્યા. અડધી રાત ગઈ, ધિટે ન આવ્યો અને યશોભદ્રાને હાજર ન કરી. વચ્ચે જરા અવાજ આવે એટલે મહારાજાને લાગે કે જરૂર યશોભદ્રાને લઈને વિટ ગુપ્ત રીતે આવ્યો હશે, આંટા મારીને તપાસ કરે ત્યારે , જણાય કે પવનને ખાલી સુસવાટજ હતા.
વિષયકુબ્ધના આ ધ્યાનના પ્રકારોને પાર નથી, એક વિચારની સાથે અનેક આવે છે, મેળ વગરના ઉધામા ધાય છે અને સબંધ વગરના વિચારના તરંગ ચઢે છે. વિચાર ઉપરથી દબાણ ગયું એટલે પછી એની કમાન છટકી જાય છે અને છટકલ કમાન પછી તે જે અકળામણ અને દુર્વ્યવસ્થા માનસ ક્ષેત્રમાં થાય છે તેની ગૂંચવણ અનુભવે જ સમજાય તેવી છે આખુ માનસ ધૂંધવાઈ જાય છે, તેમા ધુમાડાના ગોટે ગોટા ચઢે છે. અને ધુમ્ર પડદાની પાછળ કે, તેની અંદર દેખાતું નથી તે પ્રમાણે સ્પષ્ટ વિચાર માનસને પ્રકાશ બહેર મારી જાય છે.
પડરીક મહારાજ વિચાર કરી કરીને થાકયા, રાહ જોઈ જોઈને કંટાળ્યા, વિટની બીન આવડતને ફીટકાર આપવા લાગ્યા, અંતે કંટાળીને આમતેમ આંટા મારતા હતા, ત્યાં એક નવો વિચાર તેમના મેનમાં રહુર્યો. એને થયું કે આખો વાતમાં આડખીલી ક ડેરીકની જ છે. • એ સમજ વગરનો મૂરખે પોતાના કામમાં આહા આવે છે. આ વખત તે શહેરમાં વગર આકેલા આખલા માફક ભટકે છે અને કાંઈ કામ કરતો નથી, મફતનું ખાય છે. અને આખો વખત પડયો રહે છે. એનું કાસળ કાઢી નાખ્યું હોય તો બધી વાત બની આવે. એને સૂછ્યું કે યશભદ્રા તો નિ સહાય છે, એકલવાસી સ્વભાવને લઈને એની વહાર કરે તેવું કંઈ પણ નથી અને જે ક ડરીને દૂર કરી
