________________
ર૭.
પંચ સનરીયાં, અબ દેખ નેમ વિયોગ સેતી, ભયે છિનક મેં દુરીયાં. ૧. વૈશાખ તામસ ઉઠી સબ કુલ કુલ મુરઝાઈયા, ચિત દાહ ભમીભૂત કીને શાંતિરસ સુસાઈયા; મન સિલ રાજ કઠન કીને દંભ નાગન ધાઈયાં, અબ પ્યાસ શાંત ન હોત કિમ હી ત્રિભુવન ઘન જલ પાઈયાં ૨. જેઠ જાગી કુગુરૂવાયુ અંધીયાં બહુ આઈયાં, તન મન સબી મલિન કીને, નયન રજ બહુ છાઈયાં, કછુ આપ પર કી સૂઝ નાહી પર ઘોર અંધેરમેં, સબ રૂપ સુન્દર છાર કીને, મોહ મહાતમ ઘેરમેં ૩. આષાડ કુગુરુ પ્રદાન કીને તપ્ત વાત ચઉરાસીયાં, માનસી તન રંગ પીરા ઘરમ ગરમી ફાસીયાં, અધભૂમી નરક તાતી છાતીયાં બહુ દુખ ભરે, અબ નેમ સમરણ
