________________
પ્રસ્તાવના
મંત્રશાસ્ત્રના ઊંડા અભ્યાસી, ગણિતદિનમણિ, સાહિત્યવારિધિ શતાવધાની ૫ડિત શ્રી ધીરજલાલ ટોકરશી શાહે આ મનનીય અને માર્ગદર્શક ગ્રન્થની પ્રસ્તાવના લખવા માટે મને વિનંતિ કરી ત્યારે મને ખૂબ આશ્ચર્ય થયું, કારણ કે એમના જેવા મહાવિદ્વાનના ગ્રન્થની પ્રસ્તાવના લખવી એ મારે માટે અનધિકારચેષ્ટા જ ગણાય. પરંતુ આ અગાઉ મુંબઈમાં તેમણે મંત્રવિશારદોની એક પરિષદ બોલાવવા જના ઘડી હતી, ત્યારે તેમણે વક્તા તરીકે મારી પસંદગી કરી હતી અને એ પસંદગીને મેં મારી અનુમતિ પણ આપી હતી અને તેથી તેમના પ્રભાવશાળી વ્યક્તિત્વ સામે પ્રસ્તાવના લખવા માટે મારાથી ઈન્કાર થઈ ન શકો.
છેલ્લાં પચીસેક વર્ષથી મંત્રવિજ્ઞાનને મેં અભ્યાસ કર્યો છે, પરંતુ એ અભ્યાસ સાધના કરતાં સંશોધનની દષ્ટિએ જ કર્યો છે, એમ કહેવું યોગ્ય થઈ પડશે અને આ પુસ્તકનું મૂલ્યાંકન પણ એ જ દૃષ્ટિથી કરવા હું પ્રેરાયો છું,
સામાન્ય રીતે પ્રત્યેક મનુષ્ય જીવનમાં સુખ ઈચ્છે છે. જેમને આવા સુખની પ્રાપ્તિ થાય અથવા ન થાય તેઓ સૂક્ષ્મ સુખની ઈચ્છા રાખે છે. જેમને આવા સૂક્ષમ સુખની પ્રાપ્તિ થાય તે આવું સૂક્ષ્મ સુખ શાશ્વત બને એવી ઝખના રાખે છે. જેમને આવા શાશ્વત સૂક્ષ્મ સુખની પ્રાપ્તિ થાય છે, તે આત્મસાક્ષાત્કાર, કૈવલજ્ઞાન કે નિવિકલ્પ સમાધિમાં લીન થવા ઈચ્છે છે. ચૈતન્યમય માનવજીવનની આ જ સ્વાભાવિક સ્થિતિ હોય છે.
માનવજીવનનું આ ધ્યેય છે અને એ ધ્યેયને પહોંચવાના માર્ગો
