________________
છે
કવિનાં કથારનેનાખવામાં આવ્યું. એનું ખાન-પાન પણ બંધ કરી દેવામાં આવ્યું. અને એને રાજ દિવસમાં ત્રણવાર–સવારે, બપોરે , ને સાંજે–સેટીને માર પડવા લાગ્યા!
એવામાં ધના સાર્થવાહને પણ કઈ ગુનાસર પકડવામાં આવ્યા. જૂના વખતમાં સજા કરવાની રીત બહુ આકરી હતી. ધના સાર્થવાહને પણ વિજય ચારની સાથે, એ જ લાકડાની હેડમાં, બાંધી દેવામા આવ્યા!
ધાને માટે એના ઘેરથી ખાવાનું આવ્યું. સ્વાદિષ્ટ, વસ્તુઓ જોઈને વિજયનું મન લલચાઈ ગયું. એણે શેઠને આજીજી કરી: “શેઠ, હુંય ભૂખ્યો છું. તમારા આ ભજનમાંથી મને પણ થોડુંક આપે, જેથી મારા પેટને અગ્નિ પણ શાંત થઈ શકે.”
શેરની વાત સાંભળીને ધનને રાતો-પીળો થઈ ગયો. આંખમાંથી ઘણા અને તિરસ્કારને ભાવ પ્રગટ કરતાં એણે. કહ્યું : “દુષ્ટ ! તું તે મારા પુત્રને ખૂની! તને ખાવાનું આપું?” ખાતાં ખાતાં કંઈક વધશે તો હું એ કાગડા-કૂતરાને નાખી દઈશ, પણ તારા જેવા દુષ્ટ–પાપીને એક દાય નહીં આપું !”
સાર્થવાહની વાત સાંભળીને વિજય ચાર મનમાં ને મનમાં સમસમી રહ્યો પણ કરી શું શકે ? એ તે ચુપ રહ્યો.
ડાક વખત પછી સાર્થવાહને જંગલ જવાની હાજત થઈ. અને એ માટે બહાર જવું જરૂરી હતું. પણ એક કેવી રીતે જઈ શકે?—એના પગ તે વિજયની સાથે એક જ હિંડમાં બંધાયેલા હતા! સાર્થવાહ વિજયને કહ્યું : વિજય, જરા મારી સાથે ચાલ, મારે શૌચ-નિવૃત્તિ માટે
જવું છે.”
