________________
કવિછનાં કથાર
૩૫ “તેં મારા તરફ પ્રેમ દાખ, અને એટલા માટે આખા ઝાડનાં પાદડાં ખંખેરી લાવ્યા. પણ, તને એ ખ્યાલ હવે જોઈએ કે, જેવું દુ ખ તને થાય છે, એવું જ દુઃખ વન
સ્પતિને પણ થાય છે માણસને પિતાની જરૂરિયાત પૂરી કરવા કામ કરવું પડે છે, પણ કામ વગર એક પાંદડાની પણ હત્યા ન થવી જોઈએ. હવે પછી તું આવી ભૂલ ન કરતો એ જ મારી સૌથી મોટી સેવા છે.” [સત્ય-દર્શન, પૃ. ૨૩૧]
૧૪
પાણી તો પાણી છે
મારા એક બ્રાહ્મણ ભક્ત છે તેઓ મિલમાલિક પણ છે. તેઓ જૈનધર્મના કટ્ટર વિરોધી ગણાતા હતા, પણ જ્યારથી મારા પરિચયમાં આવ્યા ત્યારથી એમને એ વિરોધ ટળી ગ છે મારા કાર્યક્રમ પ્રમાણે હું જયા હૈઉં ત્યાં, માટે ભાગે, તેઓ મળવા આવતા રહે છે
એકવાર તેઓને બિહાર પ્રાંતમાં જવાનું થયું. પાછા આવીને એમણે મને કહ્યું : “મહારાજ, ધર્મને તો નાશ થઈ ગયે! હવે તો ધર્મનું કઈ નામનિશાન નથી રહ્યું !”
મેં પૂછ્યું : “એવું તે શું થયું ?”
એમણે કહ્યું : “અરે, જવા દ્યો ને એ વાત ! સ્ટેશન ઉપર મેં પાછું માગ્યું તે પાણવાળાએ કહ્યું . . મેં પૂછયું : કેવુ પાણું છે? તો એણે કહ્યું: પીવાનું ચામું
