________________
કિવિછનાં કથારને
૧૫૭ આત્મા પ્રસન્ન થવાથી તે એ પુછયનું ફળ આપણા માટે અમર બની ગયું, ખરું ને?”
બાળકની સહદયતા અને સંસ્કારી બુદ્ધિ જોઈને ધર્મપરાયણ પિતાનું અંતર ગગદ થઈ ગયું. ભાવાવેશમાં એમણે બાળકના માથાને ચૂમતાં કહ્યું: “હા બેટા, તારી. વાત બિલકુલ સાચી છે” [“શ્રી અમર ભારતી', ફેફઆરી, ૧૯૬૭]
ગુલામેનો ગુલામ નહીં બનું
એક વાર ડાયેજિનીસને ગુલામ ચુપચાપ ક્યાક ભાગી ગય ડાયોજિનીસે એની કશી પરવા ન કરી અને બધું કામ પિતાના હાથે કરવા લાગ્યા
એમના એક મિત્રે કહ્યું . “ આપ આટલી બધી તકલીફ કેમ ઉઠાવે છે? એ ગુલામને શોધીને પકડી લાવે અને એની પાસે કામ કરાવે !”
ડાયેજિનસે કહ્યું : “શું મારા માટે એ શરમ અને અપમાનની વાત નહીં ગણાય કે મારે સેવક તો મારા વગર રહી શકે, અને હું એના વગર મારું કામ ન ચલાવી શકુ? ગુલામેનો ગુલામ નહીં બનું?” { જીવન કે ચલચિત્ર, પૃ. ૧૧૫]
