________________
કવિજીનાં કથારને પ્રસન્નતાપૂર્વક શેઠને આવકાર આપે અને ફરી એ બન્નેનું જીવન આનંદપૂર્વક વિતવા લાગ્યું.
ભગવાન મહાવીરે આ કથાને સાર સમજાવતાં કહ્યું : “સાર્થવાહને આત્મા અને ચોરને શરીર સમજે. શરીરના સાથ વગર આત્મા કામ નથી કરી શકતો. સાધકના જીવનમાં પણ પ્રયત્ન અને પુરુષાર્થને માટે, શરીરના સાથની જરૂર રહે છે એટલા માટે સમય પ્રમાણે શરીરની સંભાળ લેવી જરૂરી છે; પણ એના મમત્વમાં ન ફસી જવાય એનું ધ્યાન રાખવું, દેહને ફક્ત પિતાની સાધનાનું એક સાધન માનીને, નિષ્કામ બુદ્ધિથી, મર્યાદા સાચવીને એનું પિષણ કરવું.”
[જ્ઞાતાધર્મકથા, ૨), ભગવાન મહાવીર કી બોધકથાએ, પૃ પ૭]
૩૬
ઢેફાને જવાબ
શેખ સાદીએ એક સ્થળે લખ્યું છે , “મેં માટીના એક કાને પૂછયું કે તું તો માટી છે, તારામાં આટલી બધી સુગંધ ક્યાંથી ?”
ઢેફાએ જવાબ આપ્યો : “આ સુગંધ કંઈ મારી પિતાની નથી. મને કેટલીક વખત ગુલાબના ક્યારામાં રહેવા મળ્યું હતું. એને જ આ પ્રભાવ છે.” [જીવન કે ચલચિત્ર, પૃ ૧૮૨]
