________________
અનુપ્રેક્ષા
મમતા સ’કુચિત મટીને જ્યારે વ્યાપક અને છે, ત્યારે આપે।આપ સમતા આવે છે. ખંનેના મૂળમાં સ્નેહતત્ત્વ છે.
૧૬૪
જ્યારે સ્નેહ સંકીણું –સકીણુ તર હાય, ત્યારે મમતા કહેવાય છે. તે જ્યારે વ્યાપક અને પરિપૂર્ણ અને, ત્યારે સમતા કહેવાય છે. સ ́કી સ્નેહ એ જ મમતા છે, તેમાંથી વાસના યા તૃષ્ણા પેદા થાય છે તથા તે વાસના જ આન્તર્ અને ખાદ્ય સ` પ્રકારનાં દુ:ખાનું મૂળ છે,
માણસ ઘરના, દુકાનના ચા વજ્રના કચરા યા મેલ દૂર કરવા તત્પર રહે છે અને અનાજમાં કે ભેાજનમાં રહેલા કચરા પણ અપ્રમત્તભાવે દૂર કરે છે, માત્ર મનમાં કે આત્મામાં રહેલે મમતારૂપી મેલ કે તૃષ્ણા અને વાસનારૂપી કચરા કાઢવા માટે તત્પરતા દાખવતા નથી.
તે તત્પરતા શાસ્ત્રાભ્યાસ તથા તત્ત્વચિંતનથી આવે છે. શાસ્ત્રાભ્યાસ તથા તત્ત્વચિંતનનુ મીંજ શ્રી નમસ્કારમત્ર છે.
શ્રી નમસ્કારમત્રનાં સ્મરણુ અને સતત ચિંતનથી શાસ્રાભ્યાસ પ્રત્યે આદર જાગે છે. શાસ્ત્રાભ્યાસ પ્રત્યે આદર જાગવાથી શાસ્ત્રકાર પ્રત્યે આદર જાગે ઇં –અહુમાન ઉત્પન્ન થાય છે. શાસ્ત્રકાર પ્રત્યે બહુમાન ઉત્પન્ન થવાથી તત્ત્વચિંતન ઊંડુ થાય છે. તત્ત્વચિંતન ઊંડુ′ થવાથી વાસના, તૃષ્ણા અને મમતાનું મૂળ સ્નેહની સ'કીણ તા છે, એમ સમજાય છે.
સ્નેહની સકી તા એ મમતાદિ બધા દેાષાનુ મૂળ છે, એવી સમજણુ જ્યારે જીવને થાય છે, ત્યારે તે તેને કાઢવા
