________________
૪૦
વૃથા ઉપદેશ
(૮) તીર્થકર જ્યારે સમવસરણમાં સિંહાસને બિરાજે, ત્યારે તેમનું મુખારવિંદ ચારે દિશામાં ચળકતું દેખાય. પિતિ પૂર્વમાં મુખ સ્થાપીને બેસે, બાકીની ત્રણ ક્રિયાઓ તેમનાજ જેવી અલૌષ્ઠિ માનવ પ્રતિમાથી ઝળઝલ અને ચારે દિશામાં બેઠેલા મૌતાઓને શ્રદ્ધા ઉપજે કે અમને સ્વયં તીર્થપતિ જ દેશના સંભળાવે છે.
(૯) જયાં જ્યાં ભગવંત (મન, બુદ્ધિ ને ઈદ્રિના સ્વામી પ્રભુ ભગવન) સ્થિતિ કરે, તે તે દેવતાઓ અશકતરુની રચના કરે. ઋષભસ્વામીથી આરંભીને શ્રી પ્રાર્થનાથ સ્વામી સુધીના તીર્થકરો ઉપર તેમના પિતાના શરીરના પ્રમાણથી બરિ ગણો ઊંચે રચવામાં આવતો હતો, પણ શ્રી વીરપ્રભુના ઉપર બત્રીસ ધનુષ્ય ઊંચે ચવામાં આવતો.
(૧૦) જિનેશ્વર (જિન-ઈશ્વર. જિન એટલે અંતરંગ શત્રુઓને તેણે જીતી લીધા છે તે જા અને તેને જે ઇશ્વર તે જિનેશ્વર.)
જ્યાં વિહાર કરે, ત્યાં રસ્તામાં આવતા વર્ષે નમીને તેમને વન્દના વ.
(૧૧) વિહાર કરે ત્યાં કાંટાઓ અમુખ થાય, કાંટાની અણીઓ નીચી નમી જાય.
(૧૨) વિચરે ત્યાં આકાશમાં દેવદુંદુભિ વાગ્યા કરે.
(૧૩) વિહાર કરે ત્યાં સંવર્તક જાતિને વાયુ એક એક જન પ્રમાણુ પૃથ્વીને શુદ્ધ કરે, અને સુગંધી શિતળ તેમજ મંદમંદ ગતિ ધારે. '
(૧૪) જગદગુરૂ' જ્યાં જ્યાં વિહરે, ત્યાં ત્યાંના પક્ષીઓ ( એરપોપટ આદિ) તેમને પ્રદક્ષિણા ફરે.
(૧૫) જે સ્થળે જિનરાજ બેસે, ત્યાં મેવકુમાર દેવે વનસારાદિ યુક્ત ગંદકની વૃષ્ટિ કરે ને ધૂળને દાબીને સરખી કરી દે ,
