________________
૧૮૯
આપૌવતની અમરવેલ
- મુરબ્બો કે માંસ? શ્રી વિરે શ્રાવસ્તિથી દક્ષિણ તરફ વિહાર શરૂ કર્યો. તે જેલોધ્યાની ગરમી હોવા છતાં, ઝડપભેર મેંઢિયગામે પધાર્યા.ગોશાલકે ફેકેલી તેજોલેષા શ્રી વીરના ચરણે મૂકીને પાછી વળી તી, પરંતુ તેની વ્યાપક ઉષ્ણતાની અસર શ્રી મહાવીરને થઈ હતી. જયારે ભગવાન મહાવીર મેંઢિયગામના શાલ કોષ ઉદ્યાનમાં સમાસથી ત્યારે તેમના શરીરમાં તે ગરમીનું પ્રમાણું વધી ગયું હતું; તેમને પિત્તજવર લાગુ પડ્યો હતો, તથા દસ્તમાં પણ લોહી ટપકતું હતું. તેમની આ શારીરિક સ્થિતિ જોઈ અન્ય દર્શનીઓ કહેવા લાગ્યા કે,
ગોશાલકના શબ્દો સાચા પડશે, અને શ્રી મહાવીર છ મહિનામાં મૃત્યુ પામશે.'
તે સમયે શ્રી વીરના અનન્ય ભકત સિંહ અણગાર મેંઢિયગામ . પાસેના માલુકાવનમાં તપ કરતા હતા. તેમણે પ્રભુની માંદગીના ઉક્ત સમાચાર અન્ય મતવાદીઓના મેઢેથી સાંભળ્યા. તે સાંભળતાની સાથે તેમનું ભક્તિનું હૃદય દ્રવીભૂત થયું. તેનાથી ન રહેવાયું ને તેમને રુદન પ્રવાહમાં પરમ ઉપકારી મહાવીરના ગુણની કવિતા ગાઈ પરમજ્ઞાની વીરે જ્ઞાનબળે તે જાણવું અણુગારને તુરત જ પિતાની પાસે બેવરાવ્યા. બેલાવીને કહ્યું, “હે સિંહ! તું દુઃખ ન કર. મારું મૃત્યુ છ મહિનામાં નથી થવાનું, કિન્તુ હું હજી સેળ વર્ષ સુધી તીર્થકર પણે આ દુનિયામાં વિયરીશ' છતાં તારાથી મારા આ અસહ્ય વ્યાધિનું દુઃખ જોયું ન જતું હૈય, તે એક કામ કર. આ મેંટિયગામમાં રેવતી નામે શ્રાવક–પત્ની છે, તેને ત્યાં જ તેણે બે પાક ' તૈયાર કર્યા છે. તેમનો પહેલો કાળાને પાક જે મારા નિમિત્તે બનાવ્યો છે, તે ન લાવતાં, વાયુશમનને યોગ્ય બીજે બીજોરાપાક લાવજે. કોળાને પાક આધાકર્મી હોવાથી બહુ પાપનું કારણ ગણાયા
૧ આ ગ્રામ દૌશાબીની નજીક હોવાનું સંભવિત છે.
