________________
વિહાર અને પ્રકાશ વર્ષણ
૧૦૭ ધામે-સ્વર્ગે ગઈ. ત્યાથી તે આગામી ચોવીસીમાં "નિર્મળ' નામક , પંદરમા તીર્થંકર રૂપે પ્રગટ થશે.
શાલિભદ્ર-ધન્યકુમાર અલબેલું રાગૃહ નગર. ત્યાં લક્ષ્મીવૃદ્ધ એક શેઠ રહે, ગભદ્ર તેમનું નામ, તેમને સચ્ચારિત્રશીલ એક પત્ની. ભદ્રા તેનું નામ એક રઢિયાળી રાતે ભદ્રાએ એક સ્વમ જોયું, સ્વમમાં તેની નજરે હર્યુંભર્યું એક શાલિક્ષેત્ર (ડાંગરનું ખેતર) પડયું. તે શાલિક્ષેત્રની ભીની હવાથી - શેઠાણીનાં અંગ ભીંજાયાં. તે સ્વપ્ન સમાપ્ત થયું. સ્વપ્નના સવાનવ માસ પૂરા થતાં ગભદ્રા શેઠને ઘેર પુત્ર રત્નનો જન્મ થયો. સ્વપ્નના આધારે તેનું નામ શાલિભદ્ર પાડયું
શાલિભદ્રની મુખકાતિ અનુપમ હતી. બીજલેખા શા તેના ? લલાટમાં શોકની આમ્રલીટી જોવા પણ ન મળતી. તેનું શરીર ઘાટીલું અને સ્વસ્થ હતું. શાલિભદ્ર મોટો થયો. ભણી ગણીને . હેશિયાર બન્યું. આર્ય યુવાનનાં છાજત સર્વ લક્ષણોથી તે શાભવા લાગ્યો. નગરની જ સ્વરૂપવતી બત્રીસ કન્યાઓ સાથે તેનું લગ્ન જૈયું.. કન્યાઓ ગુણરૂપે દેવીઓની સમવડીઓ હતી.
પુત્રને પરણાવી પિતા-ગોભદ્ર દીક્ષા લીધી. સંસાર તરવાને, આદર્શ માર્ગ અંગીકાર કર્યો, અનશન વ્રત અંગીકાર કરી ભદ્રમુનિ સ્વર્ગે સંચર્યા. પરંતુ પુત્રના પુણ્યથી બંધાયેલા હેઈને તે સ્વર્ગમાં રહીને શાલિભદ્રની બ સારને યોગ્ય સર્વ મનોકામનાઓ પૂરવા લાગ્યા. - શાલિભદ્ર પોતાની બત્રીસ સ્ત્રીઓ સાથે દેવની જેમ રહેવા લાગે સ્વ ભુવનને સાતમે માળે જ તે રહેતા તે સાતમા મંદિરની શોભા અવર્ણનીય હતી. ઉચ્ચ પ્રકારના આત્માની આરસને તે આવાસ, હતો, ત્યાં દિવસ-રાત ધીના દીપકે જળતાં, ચંદન–કસ્તુરી મહેતા 2