________________
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર
७८
પુત્રી થઈ. અને ફૂલ ત્રીસ વર્ષાં સુધી ગૃહવાસમાં રહીને માતા-પિતા દેવગતિ પામ્યા પછી ક્ષત્રિયકુંડગ્રામમાં હસ્તોત્તર નક્ષત્ર, ઉત્તરફાલ્ગુનીની અંદર-ઉત્તમ ક્ષત્રિય જાતિવાળા, વઋષભનારાચ સંધયણવાળા, ભવ્યજનને બેધ પમાડનાર મહાવીર પ્રભુએ દીક્ષા લીધી.×
ઉપરોકત પ્રમાણેથી સિદ્ધ થાય છે કે, શ્રી મહાવીર પ્રભુ પરણ્યા હતા, પરણીને ઘેર આવ્યા ત્યારે ગ્રામ્યજનોએ તેમનેા સારા આદરસત્કાર કર્યાં. રાજા સિદ્ધાર્થે ગામ આખાતે મિષ્ટાન્ન જમાડયાં. શ્રી મહાવીર સમભાવે “ સંસાર ભવન ’ની ભીતરે પ્રવેશ્યા, યોાદારાણીએ તેમને ફૂલહાર કર્યાં. ભવનમાં અગરુ-ચંદનની પરાગ મ્હેકતી હતી. છત ઉપર આકાશનું સુરમ્ય ચિત્ર હતુ, દિવાલા સફેદ આરસની હતી. તે ઉપર લીલા રંગની ચિત્રલિપિ હતી. દીપકના આછ-નિર્મળ ગુલાખી પ્રકાશમાં · સંસાર-ભવન ’એક સ્નેહ-કાવ્યના અનુપમ પ્રતીક સ્વરૂપ ઝઘમગતું હતું. મહાવીર પરણ્યા, પણ તે કુદરતની પ્રતિમૂર્તિને; નહિ કે મોહમાયાને, નિસર્ગના, અનંત સ્વરૂપનું દર્શન નારીના નાજુક દેહમાં કરી શકાય છે, પણ તે સારૂ નિમૂળ અ ંતર અને આત્મરસ લીંપી ઇન્દ્રિયા જોઇએ; વ્યાપક સ્નેહ ને સૌન્દર્યાંના પરમાણુને ઝીલવાની શકિત જોઇએ. શ્રી મહાવીરમાં તે શકિત હતી, તેમણે તે વડે ચોદામાં કુદરતનું દર્શન કર્યું, દર્શીન વડે તેમનું હૈયું યુર
શ્રી મહાવીર અને યાદાદેવી સવાર- સાંજ વડીલ જનક જનની અને ભ્રાતા–ગિનીને વદત કરવા તેમના આવાસે જતાં. ત્રિશલામાતા * पंचविछे माणुस्से भोगे भुंजित्त सह जसोआए । तेयसिरिं व सुरूवं ઝફ વિયસનું ધૂત્ર ॥ ૮૦ ॥
× हत्थुत्तरजोएणं कुंडग्गामंमि खत्तिओ जच्चो | सो देवपरिग्गहिओ तीसं वासाइ वसइ गिवासे । वज्जरसह संघयणो भविअजण विबोहओ वीरो ॥ ४५९ ॥ अग्मापिई हिं भयवं देवत्तगएहिं पव्वइओ ॥ ४६० ॥
