________________
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર
વિશ્વોદ્ધારકના મુકતા આમ તારા નિયોજીત એવા મૂળ પથને પામ્યા ન હતા. ભમતાં અનેક જડ આવરણા એવી ગતિને રાધીને ખેડાં હતાં. છતાંય મૃત્યુ કે જે એક જન્મની સખ્યા અને બીજાનુ` પ્રભાત છે તે પળે ઉમળકાભેર વિદાય લે તો આત્મા એના ઊઘડતા બીજા પ્રભાતે જરૂર એના ગત જન્મકૃત ઉમળકાને યોગ્ય અમી-કણિકાઓ પામી શકે. વિશ્વોદ્ધારકની પ્રગટ થનારી સંપુણૅ ન્યાતિનું પ્રથમ જીવન પ્રભાત તેજ નયસારના પ્રથમ ભવ; ઉલ્લાસભેર આથમતા આત્મનાટકની સુમંગલ કલા મંડાણુ તિથિ. વિશ્વનયનમાં જ્ઞાનામૃત આંજનાર અખંડ જ્ઞાન-પ્રદીપનુ` હીર-રગી શાન્ત રશ્મિ નયસારમાં જ ઝળકેલું, અજબ છે મઝા ! એક જન્મની આસપાસના જન્માની કથા વણુ - વવામાં અને સાંભળવામાં.
નયસાર પૃથ્વી પ્રતિષ્ઠાન નગરના મુખ્ય તેને સમ્રાટ; મહાવપ્રવિજયમાં આવેલી જયન્તી અખંડ ધારે વ તી તેની આજ્ઞાને તેના સ
ગણતા.
અધિકારી, શત્રુમન નગરીને તે ભૂપાળ. અધિકારીએ શિશમાન્ય
તેનું રાજ્ય માટુ' અને સમૃદ્ધ હતુ, સ પ્રકારના સુખ વૈભવ તે ઇચ્છા માત્રથી મેળવી શકતો. છતાં તેને એક દિવસ વિચાર થયો. મારા રાજ્યમાં જોઇએ તેટલા પ્રમાણમાં જોઇતા સારા રથ નથી અને તરત જ સારા કાના સુંદર રથ બનાવવાને તેણે મક્કમ વિચાર કર્યો.
તે વિચાર તેણે કાસદ મારફત પ્રતિષ્ઠાનપુર નગરમાં અધિકાર ચલાવતા નયસારને જણાવ્યા; નયસાર તૈયાર થયા. ઉત્તમ પ્રકારનાં આજારા અને કાર્ય કરેાને લઈ તે તે નગરથી થેાડેક દૂર આવેલ મહા અટવીમાં ગયા.
અટવી અતિગહન અને અલભ્ય હતી, ગગનગામી તેનાં વૃક્ષા. વાદળ
