________________
અતિશયાનું સ્વરૂપ
૧૦૭
: વાચાલ નામના ગામ સમીપે આવ્યા. પરિષહ એટલે દીક્ષાથી કેવળ જ્ઞાન (૨) તૃષા પરિષહે—પ્રાસુક નિર્દોષ જળના અભાવે તૃષાની પીડા સમભાવથી સહન કરવી.
(૩) શાંત પરિષહુ-વસ્ત્રની કલ્પના યે કરવી નહિ, તાપવું નહિં, ને છ` વસ્ત્રથી સમ્યક્ પરિણામે ઠંડી સહવી.
(૪) ઉષ્ણ પરિષહુ—ધીખતી ધરા પર પગે ચાલવું, છત્ર, છાયા કે વીંઝણાની ઇચ્છા ન કરવી તે ચઢતા શુભ પરિણામે ગરમી સહન કરવી.
(૫) દશ પરિષહુ—ડાંસ, મચ્છર, માંકડ, જીમેલાદિના તીક્ષ્ણ ડંખ સહન કરવા, તે સ્થાનકેથી ચાલ્યા જવાની ઈચ્છા નકરવી, લાહી પીનાર જીવો પ્રત્યે સમભાવ દાખવવે ને પીડા સહન કરવી.
(૬) અચેલક પરિષહ—મુનિઓને આગમમાં જે વસ્ત્ર રાખ વાનુ પ્રમાણ કહ્યું છે, તે પ્રમાણે મૂર્છારહિત રાખે. ફાટેલું, અલ્પ મૂલ્યનું અને જૂનું વસ્ત્ર છતાં કલ્પનીય વસ્ત્ર મળે નહિ તે પણ મનમાં દીનતા ધરે નહિ અથવા ખીજાં પહેરવાના વિચારો કરે નહિ અને રૂડે પ્રકારે સમાધિમાં રહે.
(૭) અતિ પરિષહુ—મુનિઓને વિહારાર્દિક પ્રસ`ગે અરતિ ઉપજવાનાં કારણ મળે, તે વારે તે ધર્માંમાં રક્ત થાય ક્ષાંત્યાદિક દશ પ્રકારના યતિધર્માં તે બ્યાવે અને અરતિને દૂર કરે.
(૮) શ્રી પરિષહ—સ્ત્રીઓને જોઇ તેમની ચેષ્ઠાએની વિચારણા ન કરવી તે.
(૯) ચર્ચા પરિષહુ—મુનિને એક સ્થાને રહેવુ નહિં અને શાસ્ત્રોક્ત રીતે વિહાર કરવા તે.
(૧૦) નૈષધિકી પરિષહ—જેના ત્યાગ કરીએ તે નૈષધિકી કહેવાય. ત્યાગ એ વાતનાં, પાપકમ અને અકારણ ગમનાગમન. ક્રુનિએ
મે
