________________
વળી પંડિત ગલાલજી જેવા સમર્થ આર્યધર્મના સાતા તરફથી “આર્યસુધમદય સભા” ને અંગે એક કરતાં વધારેવાર એટલું તે વિદિત થઈ ચુકયું છે કે, પથ્વી ઉપરના સર્વ ધર્મમાં આર્યધર્મ પ્રાચીન છે; તેમાં વૈષ્ણવ અને રોવ એ બે મુખ્ય ભેદો પણ અનાદિ છે; આ બે મોટા વિભાગના પિટામાં અનેક સંપ્રદાયે આવી જાય છે, અને શ્રીમદ્ વલ્લભાચાર્ય સંપ્રદાય પણ વેદપ્રણીત શુદ્ધાદ્વૈત સિદ્ધાંતવાળે છે,
હવે વર્તમાનકાળમાં અનેક વૈષ્ણવ સંપ્રદાયોમાં બળવત્તર એવો શ્રીમદ્ વલ્લભાચાર્ય સંપ્રદાય છે, એ વાતને પુરાવાની પણ થોડી જ જરૂર છે. આજ આ સંપ્રદાયના ૨૦૦૦૦ ૦૦ કરતાં વધારે સેવ કે કહેવામાં આવે છે. આ સંપ્રદાયના મૂળ પુરૂષ શ્રીમદ વલ્લભાચાર્યજીને થઈ ગયે આ સરે ૪૦૦ વર્ષ થયાં છે. આ મહાભાની મતાનું શક્તિથી, તેમણે ઠેકઠેકાણે કરેલા દિગવિજય, અને તેમના પછી થોડી પેઢી સુધી આ સંપ્રદાયની જોઈએ તેવી વ્યવસ્થા રહેવાના કારણથી આ સંપ્રદાયની ઉત્તરોત્તર વૃદ્ધિ થઈ અને તેની સાબિતી આપણ આંખ આગળ છે. મહારાજ લાયબલ કેસ પછી આ સંપ્રદાયના ગુરૂઓ-ગાસાંઈના બાલકને કેડીલે નામે પિતાને ઓળખાવનાર મહારાજના વ્યભિચારાદિ નિંઘકે જાહેરમાં આ વ્યાં, લોકોમાં મેટે પિકાર વર્તાઈ રહ્યા, દરબાર દેવડીએ વાત ચઢી અને આ ઉત્તમ શુદ્ધાદ્વૈત સંપ્રદાય વ્યભિચારાદિ દોષોને સહાયભૂત મનાય; તેમ છતાં, ગોસાંઈ બાલકે (!) ની જોહેજલાલી–ખુદ તેમના શત્રુઓની ઈર્ષને ઉદ્દેશ કરે એવી અદ્યાપિ જેવામાં આવે છે. આ શું એટલું સ્પષ્ટપણે નથી બતાવી આપતું કે, આ વલ્લભ સંપ્રદાયને પાયે ઘણે મજબુત હવે જોઈએ-ડગાબે ડગે તે નહીં? અગરજે અત્ય
