________________
અધ્યયન ૪ થું-ઉદેશ ૨ જે. (૮૮).
~~ ~~~ ~ વિટંબનાપ્રાય છે તે સાંભળે, જેમ ધર્મના જાણ એવા કોઇક સાધુ ભગવે તે આગળ કહે છે. ૧
હવે તે સાધુ વિશેષે કરી સ્ત્રીના પરિચયથકી; શીલના વિનાશને પામે છત, સ્ત્રીને વિષે મૂછતા એવો યતિ તથા કામગ ઉપરે મતિ અભિલાષનું પ્રવર્તાવવું છે, જેમને એવા સાધુને તે, સ્ત્રી એમ કહે કે, મેં, માહારા કુલ શલની મર્યાદા અતિક્રમીને માહારે આમા તુજને દીધો છે, ઈત્યાદિક વચન કહીને તે યતિને પેતાને વશ કરે, તે વાર પછી કેએક પ્રકારે તે સ્ત્રીને રીશાણી જાણીને તે બાપડો તે સ્ત્રીને પગે પિતાનું મસ્તક લગાડે, તેવારે તે પુરૂષને એવે વશ થયે દેખીને તે સ્ત્રી પોતાને પગ ઊંચે ઉપાડીને ડાબા પગે કરી તે દ્રવ્યલિંગી યતિના મસ્તકને વિષે પ્રહાર કરે, પણ જે કામગને વિષે ગૃદ્ધ હોય, તે મુર્ખ સ્ત્રી થકી વિરેચે નહીં | ૨
વળી કોઇક સ્ત્રી એવી માયા કરે છે, જે તમે મહા સહિત વિહાર કરતા થકા શંકા પામતા હે તો અહેસાઈ! તમે કેશવાળી સ્ત્રીની સાથે વિહાર કરશે નહીં. કેશને પણ હું લેચ કરીને દુર કરીશ અપિ સખ્ત થકી અન્ય જે કાંઈ તમે કેહેશે તે સર્વે હું કરીશ પણ, માહારા વિના તમે અન્ય સ્થાનકે વિચરશે નહીં, એટલી વિનતિ કરૂં છું તે માન્ય કરે હું પણ . તમારા આદેશે પ્રવર્તશ ઇત્યાદિક વચને કરી વિશ્વાસ ઉપજાવિને તે સ્ત્રી જે કરે તે કહે છે. | ૩ |
અથ એટલે હવે તે સાધુ સ્ત્રીને વશ થાય એમ તે સ્ત્રી પિતાને વશ થયે જાણીને તે વાર પછી તેને તથા ભૂત એટલે તેવાજ અનેક કર્મ કરના કાર્ય કરવા મેકલે એટલે દાસની પેરે કાર્ય કરવાની આજ્ઞા આપે, તે કાર્ય કેવા તે દેખાડે છે. તુંબડું દવાને અર્થે શસ જોઈએ તે લાવો, કે જે સ્ટે કરી તુંબિપ
