________________
અધ્યયન ૩ જી -ઉદેશે ૪. (૭૭) -~-~~-~~~-~~~ - ~~-~એટલે સ્ત્રીને પરિસહ જીતવાને અસમર્થ તથા અજ્ઞાની વળા જીન માર્ગ થકી ઉપરાંઠા તે એમ કહે છે કે, છે કે છે
જેમ ગુબડું પાકું થયું તેને ત્યાંજ પીલીને તેમાંથી પરૂ અથવા રૂધીર કાઢી નાંખવા થકી મુહર્તમાત્રમાં સુખ થાય પરંતુ પીડા કાંઇ પણ ન થાય, એ રીતે અહીં પણ પ્રાર્થના કરતી એવી સ્ત્રીની સાથે સંબંધ કરવાથી ત્યાં પણ કયાં થકી દોષ આવશે; અપિતું કાંઈ જ દોષ નથી. ૧૦ |
વળી દ્રષ્ટાંત કહે છે. જેમ કે એનામે જનાવર તે જે રીતે પાણી ફેલાય નહીં એ રીતે ઉદકનું પાન કરે. પરંતુ પાણીને પણ બાધા ન થાય અને પિતાને પણ બાધા ન કરે એ રીતે પ્રાર્થના કરતી સ્ત્રી સાથે સંબંધ કરવા થકી ત્યાં પણ દેખ કયાં થકી થાય ? અપિતુ નજ થાય. ૧૧ છે
જેમ કપિલ એવે નામે પખણી આકાશે ઉડતી થકીજ નિર્મળ પાણીનું પાન કરે એ રીતે અહીં પણ ગર્ભતર કરણ પર્વક પત્રાદિકને અર્થે રાગ, દ્વેષ રહિત પાર્થતિ એવી સ્ત્રીની સાથે સંગ કરતાં થકા દોષ કયાં થકી થાય? ૧ર છે
હવે સૂત્રકર્તા તે વાદીઓના દોષ પ્રગટ કરતો કહે છે. તે પવોક્ત ગુબાદિકના દ્રષ્ટાંતે કરી મિથુનને નિર્દોષ માનતા એવા કે એક પરતીથિક તથા (સ્પથિક) પાસેથ્યાદિક જેણે સ્ત્રી પરિસહ જીત્યાં નથી. તે સિથલ વિહારી કેવા છે, તો કે મિથ્યા દ્રષ્ટી અનાર્ય કર્મના કરનાર અનાચારી કામ ભેગને વિષે વૃદ્ધ છતાં પ્રવત્તિ કેનીપેરે છે કે, પુતના એટલે ડાકણની પેરે જેમ ડાકણ ન્હાના બાળકને દેખી ગદ્ધ થાય અથવા પુતના એટલે ગાડરીની પેરે જેમ ગાડરી પિતાના તરૂણ બાળકને વિષે વૃદ્ધ થાય; એટલે સમસ્ત છ માંહે સંતાનને વિષે ગાડરીને સ્નેહ આકર દીસે છે તે માટે એ દ્રત કહ્યું તેમ પવન અના
