________________
અધ્યયન ૨ જી.-ઉદ્દેશો રજો.
--
( ૪૧ )
ન
A FAAA ત
સર્વ ક્રિયા પરસ્પર વંદન પ્રતિદ્વંદ્રનાદિક કરે. જો ચક્રવાત ચારિત્ર આદરે તે પણ પૂર્વ દિક્ષિત પેાતાના કર્મકરનાર, કકરને વાંદે, પરંતુ ગર્વ ન કરે; લજ્જા પામે નહીં, એ રીતે સદાય સમભાવને આદરે સંયમને વિષે સાવધાન થાય, ॥ ૩ ॥
1
હવે ક્યાં રહ્યા Èા લજજા તથા મદ ન કરે ? તે દેખાડે છે. સામાયકાર્દિક અનેરા સંયમને વિષે એટલે સાસાયક ટાપસ્થાપનીયાદિક સંયમને વિષે પ્રવર્ત્તતા થકા સમ્યક્ પ્રકારે શુદ્ધ શ્રમણ જે તપસ્વી તે લજજા તથા મદને પરિત્યાગે સમચિત શકે। પ્રવૃજ્યા પાળે, તે કેટલા કાળ સુધી પાળે? તે કહે છે, જ્યાં લગે તેની કાયા રહે ત્યાં લગે પાળે એટલે જાવજીવ લગે સર સીમ સમાધિવત અથવા આત્મજ્ઞાન સહિત અથવા રૂડા અધ્યવસાયે કરી ચુક્ત તે મુક્તિ ગમન ચેાગ્ય અથવા રાગદ્વેષ રહિત એવે શકે! જે કાળ કરે તે પંડિત કહેવાય. ॥ ૪ ॥
હવે શાનું અવલંબન કરીને સંયમ પાલે તે કહે છે, જે કીરણે દૂર વર્તે માટે તે દૂર શબ્દે મેક્ષ કહિયે; તેને આલેાચીને એટલે સસ્યવિના મેાક્ષ ન થાય એવું વિસાશીને, તે ચારિત્રીએ અતીત ધર્મ એટલે પાછલે કાલે જીવનું અનેક પ્રકારે ઊંચ નીચ ગતિને વિષે જે ભ્રમણ કર્યું તે રૂપ ધર્મ તથા અનાગત એટલે આમિક કાળે જીવની ગતિરૂપ ધર્મનું સ્વરૂપ જાણીને લજ્જા તથા મદ કરે નહી. તથા કઠણ વચન અથવા દંડકશાદિક તેણે ફરસ્યા થકે બ્રહ્મચર્યના પાળનાર ચારિત્રિએ તે કંબહુના સર્વથાપિ મારા થકા પણ ખંઢકમુનિના શિષ્યની પેરે સિદ્ધાંતના માર્ગેજ ચાલે, એટલે તેના ઉપર કષાય ન કરે અથવા પાઠાંતરે સમતાયે કાર સહિત શા વિચરે,। ૫ ।
વળી ઉપદેશાંતર કહે છે, તે પ્રજ્ઞાચે કરી પર્ણ તત્વના જાણ સર્વ કાળ ક્યાયાદિકને પે અથવા પ્રશ્ન પૂછ્યો થયાં પ્રત્યુત્તર
