________________
અધ્યયન ૧૩ મું.
( ૧૭૩ )
તે પણ હવે કહીશું, તથા પુરૂષનું ધર્મ જે શ્રત ચારિત્ર રૂપ જે દુર્ગતિ થકી રાખનાર તે ધર્મ, અને અસપુરૂષ એટલે પરતીથીંક તથા ગ્રહસ્થ, અને પાસસ્થાદિક તેને સીલ એટલે દુષ્ટાચાર તે કહીશું, તથા શાંતી એટલે નિણરૂપ અને સંસાર ભ્રમણરૂપ એ બન્નેને પ્રગટ કરીશું, ૧ |
રાત્રિના તેમ દિવસના પણ સમ્યક પ્રારે ઉઠવ્યા એટલે સાવધાન થયા, એવા જે નિહુવાદિક જમાલી પ્રમુખ સ્વદર્શની તથા બેટિકાદિક અન્યદર્શની તે તથા પ્રકારે તીર્થંકરાદિક પાસેથી સંસાર થકી નિકળવાનું ઉપાય એવો જે પંડિત ધર્મ તેને પામીને જમાલી પ્રમુખની પેરે કર્મને, ઉદ, તે શ્રી તીર્થકર ભાષિત, એ સમાધિવત એટલે સમ્યક દર્શનાદિક, ધર્મ, તેને અણ સેવતા થકા કદાગ્રહીપણાને લીધે મિથ્યાત્વના પેર્યા સ્વછંદ યથા, તથા એટલે જેમ તેમ બેલતા શ્રી સર્વાના માર્ગને ઉથાપતા, અને કુમાર્ગનો ઉપદેશ કરતા એ રીતે પ્રવતા કદાપિ પોતાને આચારના શિખવનાર એવા ગુરૂ જે મહાનુંભાવ તે પ્રત્યે પણ કઠેર વચન બેલ. ર છે
તે સ્વાગ્રહિ પુરૂષ તે વિશેબિત શુદ્ધ નિર્દોષ માર્ગ તેને આચાર્યની પરૂપણ થકી ઉથાપિને કહે, એટલે જે પિતાના ભાવે એટલે સ્વછંદે બેલે, તે અહાછંદપણા થકી ઘણા ગુણ જે રાનાદિક તેને આસ્થાન થાય, કેમકે એ સ્વાભિનિવેશ, મિથ્થા
ત્વના, ભાવ થકી કરીને, જે જ્ઞાન શંકા એટલે શ્રી નાગમને વિષે શંકા લાવીને મૃષા બોલે સ્વહિપત, જે રૂચે તે બોલે તેણે કરીને ઘણા ગુણાને સ્થાન એટલે કુભાજન થાય. રા
જે કોઈ પૂછે, જે તમે કેની પાસેથી ભણ્યા છે. તે વારે પિતાના આચાર્યનું નામ ગોપવીને બીજાનું નામ કહે, તે નિલે થકી આત્માર્થ જે મોક્ષને અર્થ તેને વેચે છે, એ તાવતા તે
