________________
( ૧૭ )
સૂયગડોગ સૂત્ર ભાષાંતર – ભાગ ૧ લે.
અજ્ઞાની એ મિથ્યામતિવાળુ છવ કમને જે સાવધા રંભ તેણે કરી પૂર્વ કૃત કર્મને ખપાવે નહીં, પરંતુ સાહમાં નવા કર્મનુ બંધ કરે આશ્રવને સર્વ પ્રકારે રાધન કરવા થકી સૈલેસી કરૂણા વસ્થાયે (ધીર) એટલે મહાસતવવત એ પુરૂષ કર્મને ખપાવે છે. જે મેધાવિ એટલે પંડિત મહાનુભાવ હોય, તે લોભમય એટલે પરિગ્રહ તે થકી અતીત એટલે રહિત હોય, એમ સંતોષી છતો પાપ ન કરે, ૧૫ /
જે પુરૂષ એવા હોય તે કેવા થાય! તે કહે છે. તે શ્રી વીતરાગ અતીત, અનાગત, અને વર્તમાન, એ ત્રણે કાળ આશ્રી તથા (ગત) એટલે યથા વસ્થિત જેમ છે તેવી રીતે લોકમાંહે સર્વ જીવોના ભાવી સુખ દુખાદિકને જાણ એવા થાય, પરંતુ વિભંગ જ્ઞાનીની પરે આઘું પાછું ન જાણે એવા છ અન્ય જીવોને સંસારનો પાર પમાડે, પતુ તેને અન્ય કે તત્વનો દેખાડનાર ન થાય, કિંતુ તે પોતે જ તવા જાણ થા કર્મને અંતકરનાર હોય છે. તે ૧૬ !
હવે તેમની ક્રિયા કેવી હોય તે કહે છે તે વીતરાગ સમ્યક જ્ઞાની તે સાવઘતુષ્ટાન રૂપ એવી જે ભૂત એટલે પ્રાણી તેની હિંસાની શંકા દુગછિત એટલે પ્રાણીની હિને નિંદતા થા પિતે હિસા કરે નહીં, તથા અન્ય પાસે હિંસા કરાવે નહીં. ઉપલક્ષણ થકી જે હિંસા કરતો હોય તેને અનુમોદે નહી, તેમજ મૃષા પોતે લે નહીં, બીજ પાસે બોલાવે નહીં, તથા બેલતાને અનુમોદન આપે નહીં, એ રીતે સર્વ પંચમહાન રસદાકાળ પાળે એમ સર્વ કાળ યાનવી એટલે પાપ થકી ત્રિવ, સંયમને વિષે નમ્ર હાય વિનયવત હોય એવા ધિયવંત શુભટ તુલ્ય છત સંયમ રૂપ ભૂમિને વિષે કમરૂપ સુભટોને જીતવા સમર્થ એ કઈ એક શુદ્ધ સમ્ય માર્ગ જાણી વિના
