________________
( ૧૦ )
સૂયગડાંગ સર ભાષાંતર – ભાગ ૧ લે
પ્રક કરી મેક્ષ છે. મૃષા રહિત એવો પ્રધાન સત્યપણું એને જ ભાવ સમાધિ કહીએ, જે સાધુ અ કૅધી, એટલે ક્ષમાવંત, સત્યને વિષે રક્ત, તથા તપસવી એક ચારિત્રાનુષ્ઠાનવાન એ જે સાધુ ભાવ સમાધિવત જાણ ૧ર
સ્ત્રીને વિષે મિથુન સેવવા થકી નિવર્તિ, તથા ધન્ય ધાન્યાદિક પ્રરિગ્રહને સંચય અણ કરતો થક, તથા નાના પ્રકારના મનેશ એવા વચનના જે પ્રકાર તેને વિશે અથવા નાના પ્રકારના વિષય તેને વિષે રાગદ્વેષ રહિત હોય, તથા ત્રાઈ એટલે છકાયને રક્ષપાળ. શકે, એવો ભાવ સમાધિને વિષે પ્રાપ્ત થયેલે, જે સાધુ તે વિષયને નિસગ્રંથ એટલે ન પામે એટલે વિષયને વાંછે નહીં, તે ૧૩ !
હવે ભાવ થકી સમાધિ શી રીતે સાધુ પામે, તે દેખાડે છે. તે ભાવ સાધુ પરમાર્થને જાણ શરીરાદિકને વિષે નિસ્પહિ શકે, તથા રાંચમને વિષે અતિ, અને અસંયમને વિષે રતિ, તેને ટાળીને તૃણાદિકને કઠેર સ્પર્શ સહન કરે. આદિ શબ્દ થકી ઉચે, નીચે પ્રદેશ, તેને સ્પર્શ પણ જાણવો, તે સ્પર્શને પણ સહન કરે, તથા શીત પ્રમુખનું સ્પર્શ તથા ઉષ્ણને સ્પર્શ, દંશમસકાદિકને સ્પર્શ, તેને પણ સાધુ સમ્યફ પ્રકારે સહન કરે, તથા સમાધિવંત સાધુ સુરભીગધ, દુભિગધના, પરિગ્રહને પણ સમ્યક પ્રકારે (અહિયાસે) એટલે સહન કરે છે ૧૪
વચને કરી ગુમ માનવૃતી એટલે વીચારીને, ધર્મ બંધનું ભાષણ કરનાર એ સાધુ ભાવ સમાધિને વિશે પાને - હેવાય; તથા કૃષ્ણ, નીલ, અને કપાત, એ ત્રણ અશુભલેશ્યાને પરિહરિને તેજુ, શુકલ, અને પબ, એ ત્રણ મુભ લેયાને - હ કરીને, સંયમાનુકાન પાળ, તથા પોતે ઘરને છોડે નહીં બીજાને હાથે ઇવરાવે નહી, ઉપલક્ષણ થકી વરવતાને અનુ
